Απεγνωσμένος, ο Ιούλιος Καίσαρας αποφασίζει να περικυκλώσει το γαλατικό χωριό με μια υπερπολυτελή κατοικημένη από ρωμαίους πολίτες περιοχή, που την ονομάζει «κατοικία των θεών». Σκοπός του είναι να αποκλείσει τους Γαλάτες από το δάσος, από το οποίο προμηθεύονται υλικά για το μαγικό φίλτρο, μήπως και σταματήσει να γίνεται ρεζίλι από το μικροσκοπικό αυτό κομμάτι του χάρτη. Παρά τις αντιδράσεις των Γαλατών, το πρώτο κτήριο είναι ήδη έτοιμο και οι πρώτοι κάτοικοι κάνουν τα ψώνια τους στο χωριό. Κι ενώ οι χωρικοί νομίζουν ότι βρίσκουν τη χήνα με τα χρυσά αυτά, ο Αστερίξ αισθάνεται τον κίνδυνο.

Σκηνοθεσία:

Louis Clichy

Alexandre Astier (δεύτερος)

Κύριοι Ρόλοι:

Roger Carel … Asterix (φωνή)

Guillaume Briat … Obelix (φωνή)

Lorant Deutsch … Anglaigus (φωνή)

Alain Chabat … γερουσιαστής Prospectus (φωνή)

Francois Morel … Ordralfabetix (φωνή)

Lionnel Astier … Cetautomatix (φωνή)

Serge Papagalli … Abraracourcix (φωνή)

Florence Foresti … Bonemine (φωνή)

Alexandre Astier … Oursenplus (φωνή)

Geraldine Nakache … Dulcia (φωνή)

Laurent Lafitte … Duplicatha (φωνή)

Bernard Alane … Panoramix (φωνή)

Philippe Morier-Genoud … Jules Cesar (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Alexandre Astier

Παραγωγή: Natasha Abrahams, Philippe Bony, Thomas Valentin

Μουσική: Philippe Rombi

Μοντάζ: Soline Guyonneau

Σκηνικά: Thierry Fournier

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Asterix: Le Domaine des Dieux
  • Ελληνικός Τίτλος: Asterix: Η Κατοικία των Θεών
  • Διεθνής Τίτλος: Asterix and Obelix: Mansion of the Gods

Άμεσοι Σύνδεσμοι

  • Ο Αστερίξ Επιτίθεται Εναντίον των Βαρβάρων (1967)
  • Αστερίξ και Κλεοπάτρα (1968)
  • Ο Αστερίξ και τα Τρελά Κατορθώματα του (1976)
  • Ο Αστερίξ Λεγεωνάριος Μονομάχος (1985)
  • Ο Αστερίξ στη Χώρα των Βρετανών (1986)
  • Ο Αστερίξ στη Μεγάλη Μάχη (1989)
  • Αστερίξ και οι Ινδιάνοι (1994)
  • Ο Αστερίξ και οι Βίκινγκς (2006)
  • Αστερίξ: Το Μυστικό του Μαγικού Ζωμού (2018)

Σεναριακή Πηγή

  • Κόμικ: Le Domaine des Dieux των Rene Goscinny, Albert Uderzo.

Παραλειπόμενα

  • Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
  • Βασισμένο στο Νο 17 κόμικ της σειράς Αστερίξ, «Η Κατοικία των Θεών», που πρωτοεκδόθηκε ως σειρά το 1971 στο περιοδικό Pilote, στα τεύχη 591-612. Το 1973 μεταφράστηκε στα αγγλικά και κυκλοφόρησε αυτόνομα. Ήταν το πρώτο στο οποίο δεν υπήρχε το όνομα του Αστερίξ στον κεντρικό τίτλο.
  • Ο Roger Carel ήταν η φωνή του Αστερίξ από το 1967, αλλά δεν του έγινε πρόταση εδώ. Ο ίδιος αυθόρμητα προσφέρθηκε όταν έμαθε για την ταινία, και άμεσα του δόθηκε ο ρόλος. Παρότι όμως δήλωσε πως αυτή θα ήταν η τελευταία του φορά, επέστρεψε και στο σίκουελ του 2018.
  • Πρώτο Αστερίξ, ζωντανό ή κινούμενο σχέδιο, που προβλήθηκε σε 3D.
  • Μαζί κυκλοφόρησε και βίντεο-γκέιμ για κονσόλα Nintendo 3DS.
  • Κατατάγηκε στη 13η θέση του γαλλικού box-office της χρονιάς (με 2,9 εκατομμύρια εισιτήρια), ενώ ήταν μία από τις 10 εμπορικότερες γαλλικές διεθνώς.
  • Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Σωτήρης Δούβρης (Αστερίξ), Ανδρέας Ευαγγελάτος (Οβελίξ/Μικροψήφιους), Κώστας Δαρλάσης (Πανοραμίξ), Κωνσταντίνος Κακκανάς (Ιούλιος Καίσαρας), Κωνσταντίνος Συράκης (Μαζεστίξ), Ισίδωρος Σταμούλης (Αλφαβητίξ), Βαγγέλης Ρόκκος (Μαθουσαλίξ), Εβελίνα Αραπίδη (Μπονεμίνα), Γιάννης Υφαντής (Βουβάλιους), Δημήτρης Παπαδάτος (Ωλένιους/Κακοφωνίξ), Αντώνης Ζαχαράτος (Προσπέκτους), Κωνσταντίνος Καραμουσαλής (Ορθογώνιους), Ποίμης Πέτρου (Ντουπλικάτα), Βάσια Λακουμέντα (Απέλτζους), Χίλντα Ηλιοπούλου (Γλυκερία). Σκηνοθετική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Κακκανάς. Μετάφραση: Φανή Καρόζη.

Κριτικός: Γιώργος Δαβίτος

Έκδοση Κειμένου: 21/12/2014

Μετά από τέσσερις live-action ταινίες και αρκετές άλλες κινουμένων σχεδίων, το πιο αγαπημένο κόμικς των Γάλλων -και όχι μόνο- επανέρχεται στον κινηματογράφο ανανεωμένο και στο κλίμα της εποχής.

Βασισμένο στον κλασσικό πλέον 17ο τόμο της σειράς των Goscinny και Uderzo, το «Asterix: Η Κατοικία των Θεών» προκειμένου να αποτελέσει θέλγητρο για τους θεατές όλου του κόσμου έπρεπε να αντιμετωπίσει τον νεωτερισμό. Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το επιτύχεις αυτό; Μα φυσικά το να προσαρμόσεις το κινούμενο σχέδιο στη σύγχρονη τεχνική του 3D. Προσλαμβάνοντας τον Louis Clichy (animator του Ψηλά στον Ουρανό και του Γουόλ-Υ) και τοποθετώντας τον στη μία από τις σκηνοθετικές καρέκλες, το οπτικό αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Η εικόνα είναι πολύχρωμη και φωτεινή, οι αλλαγές μεταξύ ήρεμων και πολύ ρυθμικών σκηνών γίνονται χωρίς να κουράζουν το μάτι, και το καλύτερο η τελειότητα του σκίτσου, η ομοιότητα με τους χαρακτήρες στο χαρτί είναι μοναδική και γενικώς η καρτουνίστικη αισθητική αυτού του Αστερίξ είναι κάτι το εξαιρετικό.

Πέρα από την εντέλεια των τεχνικών πτυχών, το άλλο μισό του σκηνοθετικού διδύμου τα καταφέρνει εξίσου καλά. Υπεύθυνος του σεναρίου και των διαλόγων, ο Alexandre Astier καταφέρνει να παραμείνει πιστός στην ατμόσφαιρα, αλλά και στην ιστορία του κόμικ. Παρόλο που το άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1971, ο Astier εκμεταλλεύεται τα ακόμα επίκαιρα ζητήματά του διατηρώντας την κοινωνική σάτιρα και υπογραμμίζοντας την εξάρτηση των λαών από την οικονομία και τη γη, αλλά και τις συνέπειες της νεωτερικότητας για το περιβάλλον. Δεν ξεχνάει πότε όμως ότι αυτό που βλέπουμε είναι Αστερίξ. Και η μαγεία του Αστερίξ είναι οι ξεκαρδιστικές συναντήσεις με τους Ρωμαίους, ο Ιντεφίξ, οι καυγάδες του χωριού και πολλά άλλα τα οποία δίνουν εδώ το παρόν και αποτελούν πηγή άφθονου γέλιου.

Συνοψίζοντας, αυτός ο Αστερίξ με μια πληθώρα κινηματογραφικών αναφορών, έναν γρήγορο ρυθμό που δεν κουράζει τον θεατή και μια εξαιρετικής ποιότητας εικόνα είναι μια αστεία και ουσιαστική ταινία, την οποία θα απολαύσουν παιδιά κι ενήλικες.

Βαθμολογία:


Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 18/12/2016

Είδαν κι αποείδαν οι παραγωγοί του Αστερίξ με τις απανωτές αποτυχίες στο ζωντάνεμα του τρομερού Γαλάτη με κανονικούς ηθοποιούς, και είπαν να επιστρέψουν στις ρίζες του, δηλαδή το σχέδιο. Και είναι αλήθεια ότι σέβονται περισσότερο κι από τα παλιά καρτούν του Αστερίξ της δεκαετίας του 1970-80 τον σχεδιασμό σε σχέση με το αυθεντικό κόμικ των Γκοσινί, Ουντέρζο. Αυτό που έμενε, επειδή το φιλμ αποτελούσε κι ένα μεγάλο στοίχημα περί της συνέχισης της ύπαρξης του ήρωα επί της μεγάλης οθόνης, να επιλεγεί κι ένα καλό τεύχος. Η επιλογή είναι όντως αξιόλογη και η «Κατοικία των Θεών» παρέχει υλικό για σπουδαία πλάκα, ελάχιστη δραματική παρέμβαση και μαζί όλα τα γνωστά κλισέ των ηρώων του κόμικ που αγάπησαν γενιές και γενιές αναγνωστών. Βέβαια, όλο το φιλμ δεν ξεφεύγει ποτέ από την ασφάλεια του διασκευασμένου κόμικ, σε σημείο να απορείς το τι δουλειά κάθισαν κι έκαναν οι τρεις, παρακαλώ, βοηθητικοί σεναριογράφοι…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *