Ο Άρθουρ και η Εκδίκηση του Μαλταζάρ
- Arthur et la Vengeance de Maltazard
- Arthur and the Revenge of Maltazard
- 2009
- Γαλλία
- Αγγλικά
- Ζωντ. Δράση/Κιν. Σχέδια, Κωμωδία, Οικογενειακή, Περιπέτεια, Φαντασίας
- 03 Δεκεμβρίου 2009
O Άρθουρ είναι ενθουσιασμένος γιατί το φεγγάρι κλείνει τον δέκατο κύκλο του, και μπορεί επιτέλους να επιστρέψει στη γη των Μινιμόις για να συναντήσει και πάλι τη Σελένια. Οι Μινιμόις έχουν προετοιμάσει μια τεράστια γιορτή προς τιμήν του, και η μικρή πριγκίπισσα φοράει το καλό της φόρεμα από ροδοπέταλα. Εντελώς ξαφνικά, όμως, ο πατέρας του Άρθουρ αποφασίζει να διακόψει τις διακοπές τους στο σπίτι της γιαγιάς. Ενώ είναι έτοιμοι να αναχωρήσουν, μια αράχνη παραδίδει στον Άρθουρ έναν κόκκο ρυζιού με τη λέξη S.O.S. χαραγμένη πάνω του. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία: η Σελένια κινδυνεύει, και ο Άρθουρ θα ξεπεράσει κάθε εμπόδιο για να βρεθεί κοντά της. Όταν όμως φτάνει τελικά στο χωριό των Μινιμόι, ανακαλύπτει πως κανείς δεν τον κάλεσε ποτέ σε βοήθεια. Ποιος άραγε θέλησε να παγιδέψει τον νεαρό ήρωα;
Σκηνοθεσία:
Luc Besson
Κύριοι Ρόλοι:
Freddie Highmore … Arthur Montgomery
Selena Gomez … πριγκίπισσα Selenia (φωνή)
Lou Reed … αυτοκράτορας Maltazard (φωνή)
Mia Farrow … Daisy Suchot
Ron Crawford … Archibald
Doug Rand … πρίγκιπας Betameche (φωνή)
Robert Stanton … Armand Montgomery
Penny Balfour … Rosetta ‘Rose’ Suchot Montgomery
Jean Bejote Njamba … αρχηγός Matassalai
Logan Miller … Jake
Snoop Dogg … Max (φωνή)
Will.i.am … Snow (φωνή)
Fergie … Replay (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Luc Besson, Celine Garcia
Παραγωγή: Luc Besson, Emmanuel Prevost
Μουσική: Eric Serra
Φωτογραφία: Thierry Arbogast
Μοντάζ: Julien Rey
Σκηνικά: Hugues Tissandier
Κοστούμια: Olivier Beriot
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Arthur et la Vengeance de Maltazard
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Άρθουρ και η Εκδίκηση του Μαλταζάρ
- Διεθνής Τίτλος: Arthur and the Revenge of Maltazard
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Arthur and the Great Adventure [Μεγ. Βρετανία]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Arthur et la Vengeance de Maltazard του Luc Besson.
Παραλειπόμενα
- Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό) και ζωντανό
- Παρότι προσέβλεπε σε παγκόσμια εισπρακτικότητα, στις ΗΠΑ, όπως και το τρίτο μέρος, βγήκε κατευθείαν σε βίντεο, μια και το πρώτο μέρος εκεί ήταν εμπορική επιτυχία αλλά και δεν άρεσε στην κριτική. Έγινε μεν κι αυτό επιτυχία στη Γαλλία, αλλά αυτή τη φορά πουθενά αλλού στον κόσμο. Χαρακτηριστικά, σε Μεγάλη Βρετανία και Ιρλανδία ανάμεναν να κυκλοφορήσει το τρίτο φιλμ, και ένωσαν με νέο μοντάζ τη δεύτερη με την τρίτη ταινία ως μία, κυκλοφορόντας τις ως Arthur and the Great Adventure. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η παραγωγός EuropaCorp να μετρήσει υψηλές ζημιές.
- Οι ζωντανές σκηνές γυρίστηκαν ταυτόχρονα με αυτές του τρίτου κεφαλαίου. Κι αυτό επειδή ο Luc Besson ήθελε να μη φαίνεται μεγαλύτερος ηλικιακά ο Freddie Highmore.
- Το σκηνικό του χωριού στη Νορμανδία αναπτύχθηκε κατά πολύ σε σχέση με της πρώτης ταινίας, φτάνοντας στα 40 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα.
- Αρκετές ήταν οι εικασίες πάνω στη μη επιστροφή της Madonna στον ρόλο της Σελένα, με καμία να μην επιβεβαιώνεται επίσημα. Η μία θέλει να μην επέστρεψε λόγω της χαμηλής κίνησης στα ταμεία των ΗΠΑ της πρώτης ταινίας, ενώ μια άλλη θέλει να παίρνει τον ρόλο η Selena Gomez λόγω της ομοιότητας του ονόματος της με του χαρακτήρα. Υπάρχει όμως και μια τρίτη, που θέλει οι περικοπές στο μπάτζετ να μην ήταν ικανές να αντέξουν τον μισθό της Madonna.
- Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Βαγγέλης Ευαγγέλου (Άρθουρ), Άντρια Ράπτη (Σελένια), Δημήτρης Μάριζας (Μπεταμές), Τάσος Μασμανίδης (Μαλτάζαρ), Κώστας Δαρλάσης (ο παππούς), Βίνα Παπαδοπούλου (η γιαγιά), Θανάσης Κουρλαμπάς (ο πατέρας), Μαρία Ζερβού (η μητέρα), Ντίνος Σούτης (αρχηγός Μπόγκο), Άλκης Ζερβός (βασιλιάς), Χρήστος Πλαΐνης (Μαξ), Τζίνη Παπαδοπούλου (Ριπλέι), Ηλίας Ζερβός, Χρήστος Θάνος, Νέστωρ Κοψιδάς, Κλεοπάτρα Μάρκου, Γιάννης Στεφόπουλος, Χρήστος Συριώτης. Σκηνοθετική επιμέλεια: Πέτρος Δαμουλής. Μετάφραση: Μαρία Μουρκούση.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/11/2009
Το ότι ο Luc Besson έχει κάνει κάποιες συμπαθητικές ως καλές ταινίες μέχρι το 1994 κι έκτοτε μας φορτώνεται ως φίρμα, το έχουμε καταλάβει όλοι πιστεύω. Ακόμα, όμως, κι αν δεν τυγχάνει ιδιαίτερες αρετές κανένα από τα δύο -ως τώρα- Άρθουρ του, έχουν το μέγα προσόν να κερδίζουν με ευκολία τα παιδιά. Κάτι τα κουκλίστικα καρτούν, κάτι ο συμπαθέστατος Freddie Highmore, κάτι η πληθώρα χρωμάτων στην εικόνα και η δουλειά επετεύχθη. Δεν χρίζει περαιτέρω κριτικής, απλά να αναφέρουμε ότι είναι σούπερ κατάλληλο για τα παιδιά, χαζεύεται κι από τους μεγάλους κι έχει όμορφα φυσιολατρικά μηνυματάκια που δεν πάνε τελείως στον βρόντο. Έχει και τα εφέ του… πολλά είπα, φτάνουν…
Βαθμολογία: