Αρμαγεδδών
- Armageddon
- 1998
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ρωσικά, Ινδονησιακά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Έπος, Καταστροφής, Περιπέτεια
- 03 Σεπτεμβρίου 1998
Ένας γιγάντιος αστεροειδής, που φαίνεται να έχει το μέγεθος του Τέξας, κατευθύνεται προς τη Γη με ταχύτητα 35.000 χλμ την ώρα. Το ανώτατο επιτελείο της NASA βρίσκεται σε πανικό, αφού υπολογίζουν ότι σε περίπου δύο εβδομάδες ο αστεροειδής θα προσκρούσει στη Γη με ολέθρια αποτελέσματα για τον πλανήτη και το ανθρώπινο είδος. Καθώς τα χρονικά περιθώρια είναι ελάχιστα, ο διευθυντής της NASA δεν έχει άλλη επιλογή από το να καταφύγει στην τελευταία και πιο απίθανη λύση: να στείλει τον Χάρι Στάμπερ, έμπειρο εκσκαφέα, και την κάπως απροσάρμοστη ομάδα του να συναντήσουν πρώτοι τον αστεροειδή. Αποστολή τους είναι να τρυπήσουν την επιφάνειά του και να τοποθετήσουν στο βάθος του πυρηνικές βόμβες για να τον καταστρέψουν. Πιθανότητες επιτυχίας: ελάχιστες…
Σκηνοθεσία:
Michael Bay
Κύριοι Ρόλοι:
Bruce Willis … Harry S. Stamper
Ben Affleck … A.J. Frost
Liv Tyler … Grace Stamper
Billy Bob Thornton … Dan Truman
Will Patton … Chick Chapel
Steve Buscemi … Rockhound
William Fichtner … συνταγματάρχης Willie Sharp
Owen Wilson … Oscar Choice
Michael Clarke Duncan … Bear
Peter Stormare … Lev Andropov
Jason Isaacs … Ronald Quincy
Keith David … στρατηγός Kimsey
Chris Ellis … υπεύθυνος πτήσης Clark
Grace Zabriskie … Dottie
Charlton Heston … αφηγητής (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jonathan Hensleigh, J.J. Abrams
Στόρι: Robert Roy Pool, Jonathan Hensleigh
Παραγωγή: Michael Bay, Jerry Bruckheimer, Gale Anne Hurd
Μουσική: Trevor Rabin
Φωτογραφία: John Schwartzman
Μοντάζ: Mark Goldblatt, Chris Lebenzon, Glen Scantlebury
Σκηνικά: Michael White
Κοστούμια: Magali Guidasci, Michael Kaplan
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Armageddon
- Ελληνικός Τίτλος: Αρμαγεδδών
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ τραγουδιού (I Don’t Want To Miss A Thing), ήχου, ειδικών εφέ και ηχητικών εφέ.
Παραλειπόμενα
- Μέσα στην ίδια χρονιά βγήκε και το πανόμοιου θέματος Ολέθρια Σύγκρουση, το οποίο οι επιστήμονες θεώρησαν ότι ήταν πιο κοντά στην επιστημονική αλήθεια.
- Πέρα από τους βασικούς που είναι στα κρέντιτ, για το σενάριο εργάστηκαν και οι: Tony Gilroy, Shane Salerno, Paul Attanasio, Ann Biderman, Scott Rosenberg και Robert Towne.
- Η λίστα των ευχών της τελευταίας ημέρας για τους αστροναύτες δεν υπήρχε στο σενάριο, αλλά συντάχτηκε με τις πραγματικές ευχές του καστ.
- Ο Bruce Willis δεν έμεινε καθόλου ευχαριστημένος από το σκηνοθετικό στιλ του Michael Bay, και δήλωσε πως δεν θα συνεργαζόταν ποτέ ξανά μαζί του.
- Όταν ρώτησαν τον Steve Buscemi γιατί έπαιξε στην ταινία, τους απάντησε ότι ήθελε ένα μεγαλύτερο σπίτι.
- Παρότι βασικός χαρακτήρας, το όνομα του Michael Clarke Duncan δεν εμφανίζεται στα αρχικά κρέντιτ.
- Ο Arnold Schwarzenegger ήταν στα υπόψιν για Στάμπερ.
- Η ταινία έκανε πρεμιέρα στα 21α γενέθλια της Liv Tyler.
- Milla Jovovich και Robin Wright απέρριψαν τον ρόλο της Γκρέις. Υποψήφια ήταν και η Denise Richards.
- Ενώ τα γυρίσματα είχαν τελειώσει επί δίμηνο, ο Joe Roth, αφεντικό τότε των Walt Disney Studios, πρόσθεσε επιπλέον 2 εκ. δολάρια στο μπάτζετ αποκλειστικά για σκηνές ειδικών εφέ. Στο μυαλό του ήταν ότι ήθελε να παραχθεί κάτι πιο εντυπωσιακό από το Ολέθρια Σύγκρουση.
- Οι μέτριες κριτικές δεν άγγιξαν το φιλμ, που έφτασε σε εισπράξεις τα 553,7 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 140. Ήταν η εμπορικότερη της χρονιάς της, αλλά και η εμπορικότερη με ζωντανούς χαρακτήρες για την Disney (μέσω της θυγατρικής Touchstone Pictures).
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Μεγάλη επιτυχία για το τραγούδι I Don’t Want to Miss a Thing, που έγραψε η Diane Warren και ερμηνεύει το ροκ συγκρότημα των Aerosmith. Έφτασε ως το νούμερο 1 των ΗΠΑ, αλλά και μεταξύ άλλων χωρών, της Ελλάδας.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 11/7/2014
Υπάρχουν δύο τρόποι να κρίνει κανείς το φιλμ του Μάικλ Μπέι. Ο ένας μιλάει για ένα κουραστικό πρώτο μισό, όπου οι ηθοποιοί μάχονται με το σενάριο για το ποιος πείθει λιγότερο. Μπρους Γουίλις, Μπεν Άφλεκ και Λιβ Τάιλερ σίγουρα είχαν πολύ καλύτερες στιγμές από αυτήν. Από τη στιγμή όμως που μπαίνει η δράση, έχουμε πανδαισία ειδικών εφέ και η θέση του θεατή μοιάζει να βαθαίνει από την προσήλωση και την αγωνία. Αποφεύγονται και οι πολλές-πολλές εθνικές κορώνες, με τη συμμετοχή ενός Ρώσου στην αποστολή, και γενικά οι φαν του θεάματος δεν είχαν πολλές «μπλοκμπαστερικότερες» στιγμές να καταγράψουν στα 1990.
Φυσικά και δεν θα κάτσουμε να το αναλύσουμε επί επιστημονικής βάσης, ούτε αν ήταν κάποια συνωμοτική προειδοποίηση των αρχών προς τον κόσμο, μια και το ίδιο το φιλμ δεν παίρνει ιδιαίτερα σοβαρά τον εαυτό του. Αν, πάλι, τείνετε να το ξεχάσετε με το πέρας της θέασης, ούτε αυτό χρίζει ιατρικής εξήγησης, μια και στα καλύτερα του σημεία γίνεται τόσος σαματάς, που ο εγκέφαλος σταματάει να καταγράφει… Είτε έτσι είτε αλλιώς, πρόκειται για ένα κακογραμμένο φιλμ που όμως τερματίζει την ικανότητα του να σε γεμίσει ισόποσα με βαρεμάρα και υπερθέαμα.
Βαθμολογία: