Αρχές δεκαετίας του 1970. Όταν η οικογένειά της μετακομίζει από την πόλη στα προάστια, η 11χρονη Μάργκαρετ πασχίζει να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον και να κάνει φίλους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, πρέπει να διαχειριστεί και τις προκλήσεις της εφηβείας.
Σκηνοθεσία:
Kelly Fremon Craig
Κύριοι Ρόλοι:
Abby Ryder Fortson … Margaret Simon
Rachel McAdams … Barbara Simon
Kathy Bates … Sylvia Simon
Benny Safdie … Herb Simon
Elle Graham … Nancy Wheeler
Amari Alexis Price … Janie Loomis
Katherine Mallen Kupferer … Gretchen Potter
Zack Brooks … Philip Leroy
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Kelly Fremon Craig
Παραγωγή: Julie Ansell, Judy Blume, Amy Brooks, James L. Brooks, Kelly Fremon Craig, Aldric La’auli Porter, Richard Sakai
Μουσική: Hans Zimmer
Φωτογραφία: Tim Ives
Μοντάζ: Oona Flaherty, Nick Moore
Σκηνικά: Steve Saklad
Κοστούμια: Ann Roth
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Are You There God? It’s Me, Margaret.
- Ελληνικός Τίτλος: Θεέ μου, Είσαι Εκεί;
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Are You There God? It’s Me, Margaret. της Judy Blume.
Παραλειπόμενα
- Πρώτη ταινία για την Kelly Fremon Craig μετά το ντεμπούτο της, 7 χρόνια πριν, με το Δύσκολα Δεκαεπτά, ασχολούμενη εκ νέου με ένα παρεμφερές θέμα και έχοντας και πάλι την υποστήριξη στην παραγωγή του James L. Brooks.
- Το μυθιστόρημα της Judy Blume, που εκδόθηκε το 1970, ήταν δημοφιλές στις μέσες ηλικίες και αντιμετώπισε συχνά προβλήματα λογοκρισίας. Μπορεί να μεταφέρεται εδώ για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες στη μεγάλη οθόνη (λόγω της επίμονης άρνησης της συγγραφέως να παραχωρήσει τα δικαιώματα), αλλά ήταν παρόν σε τηλεοπτικές σειρές και σόου μέσω αναφορών.
- Πρώτη φορά που ηγείται ενός καστ η Abby Ryder Fortson, κι ενώ έγινε γνωστή ως Κέισι Λανγκ στις ταινίες Ant-Man.
- Η ίδια η Judy Blume έχει ένα σύντομο πέρασμα ως κυρία με σκύλο.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 10/1/2024
Με τις δύο πρώτες ταινίες της, η Kelly Fremon Craig καθιερώνει το να μην ασχολείται διόλου με τους πιθανούς θεατές της. Μοιάζει αυτό να ακούγεται βαρύ, αλλά η αλήθεια είναι πως βγάζει μια ιδιαίτερη ανθρωπολατρεία στον τρόπο που η δημιουργός δείχνει αυτό να το αντιλαμβάνεται.
Το φιλμ βασίζεται σε ένα βιβλίο του 1970, που αν τότε το υλικό του ενόχλησε κάποιους, σίγουρα σήμερα αυτό δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως όπλο. Ούτε η απαλή αναφορά στην εφηβική σεξουαλικότητα κρύβει για το σημερινό κοινό κάποιες «awkward» παγίδες, ούτε φυσικά η τόσο έντονη αναφορά στην αθεΐα. Το ερώτημα «τότε πού κολλάει στο σήμερα» η Craig το απαντάει με τον πλέον απλό τρόπο: δεν με νοιάζει αν κολλάει ή δεν κολλάει! Διττός στόχος της δημιουργού είναι να αναπλάσει μια νοσταλγική εικόνα μιας εποχής που οι μεγάλες ιδέες ήταν σταθερά εν κινήσει και έφταναν να επηρεάζουν άμεσα ακόμα κι αυτές τις ηλικίες που δεν είχαν τη δυνατότητα να τις αναλύσουν απόλυτα, αλλά και το να σε κάνει να αγαπήσεις μια τρυφερή ύπαρξη για αυτό που ακριβώς είναι.
Η μικρή Μάργκαρετ είναι τρυφερή όσο ένα πούπουλο. Μπορεί να ανταποκρίνεται με ώριμο για την ηλικία της τρόπο σε όσα συμβαίνουν γύρω της, και μπορεί να τυχαίνει να πλαισιώνεται από τους καλύτερους γονείς του πλανήτη (ανάμεσα τους μια άρτια Rachel McAdams), αλλά οι ολοένα και αυξανόμενες γνώσεις της περί του τι συμβαίνει σε αυτό που ονομάζεται ύπαρξη μπορούν ανά πάσα στιγμή να την τσακίσουν. Αυτό το ευάλωτο αποπνέει κάθε σκηνή, με τη δημιουργό να προσπαθεί να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική γίνεται, σε σημείο να κινδυνεύει η ταινία να κουράσει. Η αλήθεια είναι πως αυτός ο κίνδυνος είναι ανά σημεία τόσο παρών, που πράγματι κάποια τμήματα του φιλμ κάνουν κοιλιά, μια και στον ρεαλισμό οι αλλαγές διαθέσεων είναι φυσιολογικές και δεν ακολουθούν μυθοπλαστικούς κανόνες. Πιο πολύ θα ελέγχαμε όμως την Craig για κάποια προβλήματα στη ροή του φιλμ, που παρατηρούνται από τα μισά της διάρκειας και έπειτα, ακόμα κι αν επικαλούνται την ίδια αντίληψη περί ρεαλισμού. Πάντα είναι επίκεντρο κινδύνων στις δραμεντί το ζήτημα της ισορροπίας της ροής.
Η Μάργκαρετ είναι αξιαγάπητη, και όσο κι αν μέμφομαι τη σκηνοθέτιδα περί των θυσιών εις βάρος μιας πιο αποτελεσματικής μυθοπλασίας, θα σας παρασύρει στη βήματα της, θα σας βάλει στις προσευχές της, θα σας κάνει να αγωνιάτε για το μέλλον της. Και μη φαντάζεστε ότι αναφερόμαστε σε καμιά αγωνία υψηλών καρδιακών παλμών, το ξέρετε καλά ότι αν αγαπήσεις κάποιον, αγωνιάς και για το παραμικρό του…
Βαθμολογία: