Antebellum: Η Εκλεκτή
- Antebellum
- 2020
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Θρίλερ, Μεταφυσικό Θρίλερ, Μυστηρίου, Τρόμου, Φαντασίας
- 15 Οκτωβρίου 2020
Μια επιτυχημένη συγγραφέας βρίσκει τον εαυτό της παγιδευμένο σε μια τρομακτική πραγματικότητα, και πρέπει να βρει τη λύση σε ένα μυστήριο που διασχίζει αιώνες και μοιάζει συγκλονιστικά μπερδεμένο και παράλογο.
Σκηνοθεσία:
Gerard Bush
Christopher Renz
Κύριοι Ρόλοι:
Janelle Monae … Veronica Henley/Eden
Eric Lange … Blake Denton/αυτός
Jena Malone … Elizabeth
Jack Huston … λοχαγός Jasper
Kiersey Clemons … Julia
Gabourey Sidibe … Dawn
Marque Richardson … Nick Henley
London Boyce … Kennedi Henley
Tongayi Chirisa … Eli/καθηγητής Tarasai
Robert Aramayo … Daniel
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Gerard Bush, Christopher Renz
Παραγωγή: Gerard Bush, Zev Foreman, Raymond Mansfield, Sean McKittrick, Christopher Renz, Lezlie Wills
Μουσική: Roman GianArthur Irvin, Nate ‘Rocket’ Wonder
Φωτογραφία: Pedro Luque
Μοντάζ: John Axelrad
Σκηνικά: Jeremy Woodward
Κοστούμια: Mary Zophres
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Antebellum
- Ελληνικός Τίτλος: Antebellum: Η Εκλεκτή
Παραλειπόμενα
- Κυριολεκτικά, ο τίτλος σημαίνει “πριν τον πόλεμο”.
- Παρά το πλούσιο ήδη βιογραφικό της σε δεύτερους ρόλους, αυτός είναι ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος για την Janelle Monae.
- Ως ακόμα ένα θύμα του κορονοϊού, η πρεμιέρα του Απριλίου μετατέθηκε για τον Αύγουστο του 2020.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 21/9/2020
Εκμεταλλευόμενοι λειτουργικά την εμπειρία τους από τα μουσικά βίντεο, κάτι που συνήθως δεν μετουσιώνεται με θετικό τρόπο, οι Gerard Bush, Christopher Renz λένε το καλημέρα στον κινηματογράφο… παρότι μάλλον βαρέθηκαν να κάψουν φαιά ουσία πάνω στο σενάριο. Κι όταν βαριέσαι να γράψεις κάτι, είναι φυσιολογικό να παίρνεις ό,τι βρίσκεις μπροστά σου.
Μα δεν έχουν περάσει δα πολλά χρόνια από το Σκοτεινό Χωριό του M. Night Shyamalan, ούτε είναι αδιόρατοι οι παραλληλισμοί με το ακόμα στην επικαιρότητα τηλεοπτικό Westworld. Είναι κρίμα που έτσι σας αποκαλύπτουμε περί του τι πάνω-κάτω θα δείτε, αλλά φοβάμαι πως οποιαδήποτε άλλη κρίση που δεν θα ξεκινούσε με αυτό, θα ήταν στον αέρα. Με «καμένο» λοιπόν το twist, και με ένα φινάλε που σε αφήνει με ξινό πρόσωπο, αναζητούμε το πού πήγε αυτή η τόσο εντυπωσιακή εναρκτήρια σεκάνς, εμπλουτισμένη από μια απίστευτη μουσική των Roman GianArthur Irvin, Nate ‘Rocket’ Wonder.
Βέβαια, και το ενδιάμεσο μέρος μέχρι την απόλυτη απογοήτευση δεν είναι τελείως αμελητέο. Μπορεί να προκαλεί μια μικρή κούραση το ότι το θρίλερ αργεί να μπει στο προσκήνιο, αλλά περνάει το αντιρατσιστικό του μήνυμα (μέσω μικρών και μεγαλύτερων -απανωτών- νύξεων), ενώ η μετάβαση από το «εκεί στο εκεί» (όχι δεν θα αποκαλύψουμε περισσότερα) πραγματοποιείται με έξυπνο μοντάζ. Έτσι, οι δύο δημιουργοί βγάζουν έναν μοντέρνο τρόπο αφήγησης πάνω σε κλασικές εικόνες, που φανερώνει ότι μετά το Τρέξε βρέθηκαν αυτοί που θέλουν να μιλήσουν με περίτεχνο τρόπο πάνω στον συγκεκριμένο προβληματισμό, ασχέτως αν προσωπικά αναμένω ακόμα την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά που θα χτυπήσει με ουσία τα απομεινάρια του ρατσιστικού παρελθόντος. Γιατί δεν αρκεί μόνο να ενημερώνεσαι, αλλά επιβάλλεται να βρεθεί και ο σωστός τρόπος αντίδρασης.
Η αλήθεια είναι ότι γενικά ξεγελιέσαι θετικά αν δεν χρεώσεις το κλεμμένο copyright. Επίσης, δεν είναι ακόμα ένα θρίλερ που προσπερνάς ως «ακόμα ένα του είδους», μια και υπάρχει οπτική, αλλά και επί ιερού σκοπού δυναμική. Προτείνεται για όσους έχουν κουραστεί από τις μαζικά χαμηλές επιδώσεις του αμερικανικού τρόμου (βλέπε κυρίως: Blumhouse Productions), αλλά όχι στους γενικώς διαβασμένους από το αμερικανικό θρίλερ.
Βαθμολογία: