Ο Γιάννης Χρήστου (1926-1970) συγκαταλέγεται στις μεγάλες μορφές της μουσικής πρωτοπορίας του 20ού αιώνα, αν και ουσιαστικά αποτελεί σήμερα έναν μεγάλο άγνωστο. Με τον πρόωρο θάνατό του σε τραγικό δυστύχημα, ανήμερα των γενεθλίων του, ο κόσμος της σύγχρονης μουσικής στερήθηκε ένα από τα πλέον συναρπαστικά και προκλητικά ταλέντα του. Η ταινία σκιαγραφεί την προσωπικότητα και το ιδιαίτερο πνεύμα αυτού του μεγάλου στοχαστή της τέχνης, ακολουθώντας τη διαδρομή της σύντομης ζωής του, πάντα συνυφασμένης με την τέχνη του και την προσφορά του στην ανθρωπότητα και τον πολιτισμό. Μέσα από την παρουσίαση των έργων του, καθώς και από σπάνια οπτικοακουστικά ντοκουμέντα και συνεντεύξεις με σχεδόν όλο τον δημιουργικό και φιλικό κύκλο του, το ντοκιμαντέρ μάς φέρνει πιο κοντά στο μυστήριο που άφησε πίσω του ο σπουδαίος δημιουργός, και μας κάνει να αναρωτηθούμε για όλες τις μεγάλες στιγμές της τέχνης που συνήθως οι εποχικές συγκυρίες κρύβουν στη σκιά τους.

Σκηνοθεσία:

Κωστής Ζουλιάτης

Κύριοι Ρόλοι:

Γιάννης Χρήστου … ο ίδιος (αρχείο)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Κωστής Ζουλιάτης

Παραγωγή: Κωστής Ζουλιάτης

Φωτογραφία: Κλείτος Κυριακίδης, Νίκος Νικολόπουλος

Μοντάζ: Κλείτος Κυριακίδης

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Anaparastasis: Η Zωή και το Έργο του Γιάννη Χρήστου (1926-1970)
  • Διεθνής Τίτλος: Anaparastasis: Life & Work of Jani Christou (1926-1970)

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για καλύτερο ντοκιμαντέρ στα βραβεία Ίρις.

Παραλειπόμενα

  • Μοναδική μεγάλου μήκους σκηνοθετική δουλειά για τον μουσικό, σκηνοθέτη και εκπαιδευτικό Κωστή Ζουλιάτη.
  • Το ντοκιμαντέρ χρειάστηκε 10 χρόνια για να ολοκληρωθεί.

Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου

Έκδοση Κειμένου: 15/11/2013

Ο Κωστής Ζουλιάτης, αν και δεν δηλώνει σκηνοθέτης αλλά μουσικός, φαίνεται να είναι ο πλέον κατάλληλος δημιουργός του ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του αδικοχαμένου Γιάννη Χρήστου, ενός από τους σημαντικότερους έλληνες συνθέτες και φιλοσόφους της μουσικής του 20ού αιώνα, το έργο του οποίου οφείλουμε όλοι να γνωρίσουμε.

Ο Γιάννης Χρήστου μπορεί να θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες μορφές της μουσικής πρωτοπορίας του 20ού αιώνα παγκοσμίως, ωστόσο για πολλούς μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστος. Στη σύντομη ζωή του κατάφερε να αναγνωριστεί διεθνώς, δημιουργώντας αξιοζήλευτο έργο, ενώ στην ιστορία θα μείνει για την έννοια της μεταμουσικής που εισήγαγε, με κύρια χαρακτηριστικά της: την υπέρβαση και τη λύτρωση.

Η επιτυχία του εν λόγω ντοκιμαντέρ που διεκδίκησε βραβείο από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, βασίζεται στη μεγάλη έρευνα που πραγματοποίησαν οι συντελεστές του για τη συλλογή στοιχείων κι αρχειακού υλικού, στις συνεντεύξεις στενών συνεργατών του συνθέτη, καθώς και στη διάθεση του σκηνοθέτη -εδώ βοηθούν οι μουσικές σπουδές του- να επεξηγήσει το έργο τού Χρήστου. Με τη χρήση διάφορων σκίτσων, παρτιτούρων και σημειώσεων από το αρχείο του συνθέτη, τα οποία παρουσιάζονται στην οθόνη σε αντιπαραβολή με το έργο του, ο Ζουλιάτης δεν αφήνει το περιθώριο σε κανέναν να έχει απορίες για τα πρότζεκτ της μουσικής αυτής ιδιοφυΐας.

Σίγουρα πρόκειται για ένα μουσικό ντοκιμαντέρ που καταφέρνει να πάει ένα βήμα παραπέρα, αφήνοντας τον θεατή μουδιασμένο να αναλογιστεί το τεράστιο κόστος του πρόωρου θανάτου του Γιάννη Χρήστου απέναντι στην πολιτιστική κληρονομιά του τόπου.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

6 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *