Ανακόντα 2: Το Κυνήγι της Ματωμένης Ορχιδέας
- Anacondas: The Hunt for the Blood Orchid
- 2004
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ινδονησιακά
- Δράσης, Επιβίωσης, Θρίλερ, Περιπέτεια, Τέρατα, Τρόμου
- 26 Νοεμβρίου 2004
Μια αποστολή επιστημόνων πηγαίνει στο νησί Βόρνεο, αναζητώντας ένα λουλούδι, τη ματωμένη ορχιδέα, που υπόσχεται μακροζωία. Αναζητώντας την ορχιδέα στο τροπικό δάσος του νησιού, αντικρίζουν ένα κοπάδι από ανακόντα. Τα φίδια όμως δεν είναι συνηθισμένα. Η ορχιδέα τα έχει μετατρέψει σε μακρύτερα, γρηγορότερα και εξυπνότερα.
Σκηνοθεσία:
Dwight H. Little
Κύριοι Ρόλοι:
Johnny Messner … Bill Johnson
KaDee Strickland … Sam Rogers
Salli Richardson-Whitfield … Gail Stern
Matthew Marsden … Δρ Jack Byron
Eugene Byrd … Cole Burris
Morris Chestnut … Gordon Mitchell
Karl Yune … Tran Wu
Nicholas Gonzalez … Δρ Ben Douglas
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: John Claflin, Daniel Zelman, Michael Miner, Edward Neumeier
Στόρι: Hans Bauer, Jim Cash, Jack Epps Jr.
Παραγωγή: Verna Harrah
Μουσική: Nerida Tyson-Chew
Φωτογραφία: Stephen F. Windon
Μοντάζ: Marcus D’Arcy, Mark Warner
Σκηνικά: Bryce Perrin
Κοστούμια: Terry Ryan
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Anacondas: The Hunt for the Blood Orchid
- Ελληνικός Τίτλος: Ανακόντα 2: Το Κυνήγι της Ματωμένης Ορχιδέας
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ανακόντα (1997)
- Anaconda 3: Η Νέα Γενιά (2008)
- Anacondas: Αναζητώντας Ίχνη Αίματος (2009)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Ανακόντα των Hans Bauer, Jim Cash, Jack Epps Jr.
Παραλειπόμενα
- Αυτόνομο σίκουελ, κάτι που ακολούθησαν και τα δύο επόμενα, τα οποία όμως βγήκαν κατευθείαν για τη μικρή οθόνη.
- Αυτή ήταν η πρώτη χολιγουντιανή ταινία που έκανε πρεμιέρα στα νησιά Φίτζι (όπου έγιναν και τα κεντρικά γυρίσματα).
- Τα 70 εκατομμύρια δολάρια των εισπράξεων θεωρήθηκαν λίγα, με την ευθύνη να αναλαμβάνεται από τον Dwight H. Little, του οποίου η επόμενη κινηματογραφική δουλειά ήρθε μετά από 6 χρόνια. Για κακή του “τύχη”, εκείνη (το Tekken) ήταν ακόμα πιο αποτυχημένη.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 14/4/2009
Όσοι άντεξαν το πρώτο και πολυδιαφημισμένο μέρος του 1997, είχαν τουλάχιστον έναν Γιον Βόιτ και μια Τζένιφερ Λόπεζ να ξεγελάσουν τον πόνο τους. Εδώ οι δικαιολογίες είναι πενιχρές και μονάχα οι φαν των ανακόντα (καλύτερα και εύλογα τουλάχιστον ως ψηφιακά εφέ από το πρώτο) και του παλιομοδίτικου τρόμου μπορούν να διασκεδάσουν με αυτή την ταινία. Το στόρι μπορεί να μην πηγαίνει πανομοιότυπα με το αυθεντικό, αλλά η ουσιαστική διαφορά είναι ότι πιάσαμε ξηρά, αλλιώς και πάλι η εξέλιξη είναι καλή για να βάζετε στοιχήματα στο ποιος θα φαγωθεί επόμενος. Αλλά η ειρωνεία είναι ότι ενώ δεν έχει κάτι να πιαστείς για να το θυμάσαι και την επόμενη μέρα, το εν λόγω σίκουελ είναι ένα κλικ πιο φροντισμένο από το πρώτο, ίσως βέβαια επειδή εκείνο είχε πιάσει τον απόλυτο πάτο. Η αντικατάσταση του σκηνικού με τη ζούγκλα (κυρίως στα σκοτεινά πλάνα) και μια γενική τάση για τυπικά νεανικό θρίλερ των 1980 διασώζει τα προσχήματα, για τα οποία το καστ φυσικά δεν βοηθάει πουθενά.
Κι ενώ λέγαμε πως τα δύο έργα ήταν αποτυχίες, αλλά τουλάχιστον ακριβές, ήρθαν ακόμα δύο σίκουελ για το βίντεο, και αναθεωρήθηκαν ως αριστουργήματα…
Βαθμολογία: