Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο
- Im Westen Nichts Neues
- All Quiet on the Western Front
- 2022
- Γερμανία
- Γερμανικά, Γαλλικά
- Δραματικό Θρίλερ, Δράσης, Έπος, Εποχής, Πολεμική
Η συγκλονιστική ιστορία ενός νεαρού γερμανού στρατιώτη στο Δυτικό Μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Παούλ και οι σύντροφοί του βιώνουν από πρώτο χέρι πώς η αρχική ευφορία του πολέμου μετατρέπεται σε απόγνωση και φόβο, καθώς πολεμούν για τη ζωή τους, αλλά και ο ένας για τον άλλο, στα χαρακώματα.
Σκηνοθεσία:
Edward Berger
Κύριοι Ρόλοι:
Felix Kammerer … Paul Baumer
Albrecht Schuch … Stanislaus ‘Kat’ Katczinsky
Daniel Bruhl … Matthias Erzberger
Aaron Hilmer … Albert Kropp
Moritz Klaus … Frantz Muller
Edin Hasanovic … Tjaden Stackfleet
Devid Striesow … στρατηγός Friedrich
Thibault de Montalembert … στρατηγός Foch
Sebastian Hulk … ταγματάρχης von Brixdorf
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Edward Berger, Lesley Paterson, Ian Stokell
Παραγωγή: Edward Berger, Daniel Marc Dreifuss, Malte Grunert
Μουσική: Volker Bertelmann
Φωτογραφία: James Friend
Μοντάζ: Sven Budelmann
Σκηνικά: Christian M. Goldbeck
Κοστούμια: Lisy Christl
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Im Westen Nichts Neues
- Ελληνικός Τίτλος: Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο
- Διεθνής Τίτλος: All Quiet on the Western Front
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο (1930)
- Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο (1979)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Im Westen Nichts Neues του Erich Maria Remarque.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας (Γερμανία), μουσικής, φωτογραφίας και σκηνικών. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, διασκευασμένο σεναρίο, ήχο, ειδικά εφέ και μακιγιάζ/κομμώσεις.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.
- Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας, ξενόγλωσσης ταινίας, σκηνοθεσίας, δεύτερου αντρικού ρόλου (Albrecht Schuch), σεναρίου, μουσικής, φωτογραφίας, μοντάζ, κάστινγκ, σκηνικών, κοστουμιών, ήχου, μακιγιάζ/κομμώσεων, ήχου και ειδικών εφέ.
- Βραβείο μακιγιάζ/κομμώσεων και ειδικών εφέ στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
Παραλειπόμενα
- Το αντιπολεμικό μυθιστόρημα του 1928, που εκδόθηκε πρώτα σε εφημερίδα, τυχαίνει για πρώτη φορά διασκευή επί της πατρίδας του. Το 1930 είχε γίνει στις ΗΠΑ με οσκαρική επιτυχία από τον Lewis Milestone, ενώ διάσημη είναι και η τηλεοπτική διασκευή του 1979 από τον Delbert Mann.
- Το σενάριο ήταν διαθέσιμο επί χρόνια, και τόσο η Mimi Leder όσο και ο Roger Donaldson είχαν θέσει βάσεις να το αναλάβουν σκηνοθετικά, και πάλι ως αγγλόφωνο.
- Γυρίσματα έγιναν στην Τσεχία, τη Γερμανία και το Βέλγιο.
- Έγινε η πιο ακριβή γερμανική ταινία του Netflix.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 29/10/2022
Ενώ στην παρούσα περίπτωση υπήρχαν τα φόντα να αποδειχτεί το αντίθετο, το «ο παλιός είναι αλλιώς» καλύπτει την οσκαρική σε σχέση με τη σύγχρονη εκδοχή της διασκευής ενός βιβλίου ορόσημου του 20ού αιώνα. Και το ότι θα μπορούσε να αποδειχτεί το αντίθετο δεν είναι διόλου κρυμμένο στο φιλμ του Edward Berger. Το ζήτημα που ενσκήπτει αφορά τα όρια των ικανοτήτων του γερμανού σκηνοθέτη.
Αν αναζητήσουμε εδώ την ποιότητα καθαρά μέσα από την απόδοση του μυθιστορήματος του 1928, μάλλον θα αναγκαζόμασταν να μιλάμε για αριστούργημα. Αλλά αριστούργημα κόπιας (μια και τα καλά στοιχεία προϋπήρχαν ήδη στο λογοτέχνημα), και όχι επί της καλλιτεχνικής-κινηματογραφικής ουσίας. Ναι, το αντιπολεμικό μήνυμα δεν λείπει από κανένα πλάνο, καμία εικόνα, καμία φράση, ίσως ακόμα και αν «ανασταίνονταν» ο Erich Maria Remarque, την ίδια ταινία να έκανε. Επίσης, ναι, είναι διαχρονικά τα μηνύματα και είναι λάθος να αναζητούμε την εκμοντερνισμένη τους απόδοση στον 21ο αιώνα. Η δολοφονία ανθρώπου από άνθρωπο δεν άλλαξε τη σημασία της στο ελάχιστο, ούτε η εικόνα ενός διαμελισμένου σώματος ή ψυχής. Πόσο μάλλον, που εκατό χρόνια μετά και με τέτοια ιστορικά παραδείγματα ακόμα θεωρούμε πράξη ηρωισμού και όχι αλληλοεξόντωση μια πολεμική πράξη, είτε είναι επιθετική είτε όμως ακόμα και αμυντικής φύσης. Βλέπετε, οι συνθήκες που αφορούν τον πόλεμο δεν άλλαξαν ποτέ ώστε να τον απαγορεύουν ρητώς, απλά διορθώνουν… «κανόνες του παιχνιδιού».
Τι γίνεται όμως όταν μια ταινία έχει την άπλα 2μιση ωρών και δεν καταφέρνει να «ξεψαχνίσει» τους χαρακτήρες της; Τι γίνεται όταν πρέπει να περάσει η μιάμιση από αυτές για να ξεκινήσουν να ακούγονται εκείνες οι βαριές φράσεις που θα συνοδεύουν ως κείμενο το μήνυμα; Ο Berger αποδεικνύεται ιδανικός φωτογράφος, αλλά μέτριος τεχνίτης στην εκμετάλλευση του υλικού του. Ούτε οι ήρωες του αποκτούν κάποια μοναδική διάσταση ώστε να μας συνταράξει και το φινάλε, ούτε οι πολεμικές σκηνές κάνουν κάποια διαφορά για το σύγχρονο σινεμά, ούτε οι έξοχες συνθήκες παραγωγής βοηθούν στο να αποκτήσει η επική εικόνα και μια επική σημασία.
Το μαγικό είναι πως γεμίζεις μέσα σου κινηματογράφο, μια και τα στοιχεία που συναποτελούν την ταινία είναι πάμπλουτα, αλλά συνυπάρχει και μια προχειρότητα σε επιμέρους σκηνές που παραπέμπει σε τηλεοπτική σειρά (καθαρά σκηνοθετική ευθύνη). Ακόμα κι έτσι η αποστολή κρίνεται πετυχημένη, με τον πόλεμο να μην παρουσιάζεται ως ένα πεδίο κακών και καλών, αλλά ως μια σκακιέρα αλλοφρόνων ηγετών και κρατούντων της εξουσίας, που έχουν πάρει το «θείο και πατριωτικό» δικαίωμα να θεωρούν τους ανθρώπους ως αναλώσιμα πιόνια.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
