Ο Νιλ Κλαρκ είναι ένας απλός δάσκαλος, που ξάφνου ανακαλύπτει ότι έχει την ικανότητα να κάνει οτιδήποτε θέλει, αρκεί απλά να το ζητήσει. Η δύναμη αυτή, όμως, προέρχεται από μια ομάδα πανίσχυρων όσο και παλαβών εξωγήινων, οι οποίοι παρακολουθούν απειλητικά από το διαστημόπλοιο τους.

Σκηνοθεσία:

Terry Jones

Κύριοι Ρόλοι:

Simon Pegg … Neil Clarke

Kate Beckinsale … Catherine West

Sanjeev Bhaskar … Ray

Rob Riggle … συνταγματάρχης Grant Kotchev

Robert Bathurst … James Cleverill

Eddie Izzard … διευθυντής Robinson

Joanna Lumley … Fenella

Robin Williams … Dennis (φωνή)

John Cleese … επικεφαλής εξωγήινος (φωνή)

Terry Gilliam … βρομερός εξωγήινος (φωνή)

Eric Idle … Salubrious Gat (φωνή)

Michael Palin … ευγενικός εξωγήινος (φωνή)

Terry Jones … επιστήμων εξωγήινος (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Terry Jones, Gavin Scott

Παραγωγή: Bill Jones, Ben Timlett

Μουσική: George Fenton

Φωτογραφία: Peter Hannan

Μοντάζ: Julian Rodd

Σκηνικά: James Acheson

Κοστούμια: James Acheson

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Absolutely Anything
  • Ελληνικός Τίτλος: Ευχήσου και Όλα Γίνονται

Παραλειπόμενα

  • Αρχικά, είχαν συμπεριληφθεί στο καστ ο Benedict Cumberbatch και η Gemma Arterton.
  • Αυτή είναι η τελευταία ταινία του Robin Williams, αν και δάνεισε μόνο τη φωνή του.
  • Ο Terry Jones όρισε ως πρωτόλεια πηγή το The Man Who Could Work Miracles του H.G. Wells, έστω κι αν παραδέχτηκε πως δεν μοιάζει πολύ με το τελικό σενάριο. Το τελευταίο υπήρχε υπό εργασία επί 20 χρόνια, και σε κάποιο σημείο πέρασε κι από τα μάτια του περίφημου Douglas Adams (The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy), που πρόσφερε και τις δικές του υποδείξεις.
  • Ήταν η επιστροφή του Terry Jones στην κινηματογραφική σκηνοθεσία, ενώ έμελλε να είναι και η τελευταία ταινία μυθοπλασίας του.
  • Επανένωση όλων των εν ζωή μελών των Monty Python μετά το 1983. Ο μόνος απών ήταν ο Graham Chapman, που έφυγε από τη ζωή το 1989.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Η Kylie Minogue ερμήνευσε το προωθητικό σινγκλ Absolutely Anything and Anything At All.
  • Ο Roger Taylor των Queen έγραψε και ερμηνεύει το ομώνυμο κομμάτι.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 20/8/2015

Μπορεί ο Simon Pegg να μας έχει πείσει με τις ως τώρα αποδώσεις του στην κωμωδία, εδώ όμως δεν μας έσωζε ούτε ο Jerry Lewis. Ο βασικός λόγος της τρανταχτής αποτυχίας μιας ταινίας που «ευχήθηκε και τίποτα δεν έγινε», είναι ένας και βασικός… Ο Terry Jones έφυγε όπως όλη η ομάδα με δάφνες από τους Monty Python, κι όπως οι υπόλοιποι, ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία. Τα αποτελέσματα ήταν μέτρια, αλλά τουλάχιστον μέσα στην όλη παράδοση της θεοπάλαβης ομάδας των βρετανών κωμικών. Τώρα, μάλλον χάθηκε τελείως σε αυτό που ονομάζεται σύγχρονη τεχνολογία (μπορούμε να το αποκαλέσουμε πιο ξεκάθαρα ως «εμπορικό σινεμά») και παραδίδει μια σκηνοθεσία άξια… για τα σκουπίδια. Ούτε ερασιτέχνης δεν θα μπορούσε να συρράψει με τόσο κακό τρόπο τα πλάνα του, αλλά και να μη σε αφήνει να βγάλεις μπούσουλα περί του νοήματος αυτού που παρακολουθείς. Αν υπάρχει κιόλας, και απλά μου διέφυγε…

Και πάμε στο κυριότερο συστατικό, μια και μιλάμε για καθαρή κωμωδία, που δεν είναι άλλο από το χιούμορ. Στην καλή των περιπτώσεων, θα μιλήσουμε για κρυάδα. Κι αν δεν είχαμε τους συγκεκριμένους ηθοποιούς, μάλλον θα προτιμούσαμε να αποφύγουμε την όλη αγγαρεία ακόμα και στο βίντεο. Χωρίς σόι κεντρικό άξονα, και με το ένα πιο ασύνδετο από το επόμενο, το ένα «τούβλο» διαδέχεται το επόμενο, κι εμείς με το πέρας της προβολής θυμόμαστε ότι το φιλμ υπογράφεται από πρώην Monty Python, και την έλλειψη γέλιου ακολουθεί ένα μοιραίο κλάμα. Μήπως παίζει κάτι καλύτερο ή καμιά επανάληψη του «Ξύσιμου των Νεκρών»;

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *