
Μια Γυναίκα, ένα Όπλο κι ένα Noodle Bar
- San Qiang Pai an Jing Qi
- A Simple Noodle Story
- 2009
- Κίνα
- Μανδαρινικά
- Αστυνομική, Δραμεντί, Εποχής, Θρίλερ, Μαύρη Κωμωδία, Νουάρ
- 30 Σεπτεμβρίου 2010
Ο Γουάνγκ είναι ένας καταθλιπτικός, πανούργος και πλεονέκτης ιδιοκτήτης εστιατορίου νουντλς. Η παραμελημένη σύζυγός του τον απατά με έναν υπάλληλό του, αλλά εκείνος παρακολουθεί την κάθε τους κίνηση. Αποφασίζει να αναθέσει τη δολοφονία τους στον αστυνομικό Ζανγκ, νομίζοντας πως έχει βρει την ιδανική λύση για να δώσει τέλος σε αυτή την ιστορία. Ο Ζανγκ όμως είναι εξίσου μοχθηρός και έχει τη δική του ατζέντα. Καθώς η υπόθεση περιπλέκεται και το σχέδιο μοιάζει να είναι τέλειο, τα πάντα θα ανατραπούν για κάθε έναν από τους ήρωές μας…
Σκηνοθεσία:
Yimou Zhang
Κύριοι Ρόλοι:
Honglei Sun … Zhang
Dahong Ni … Wang
Shenyang Xiao … Li
Ni Yan … η σύζυγος του Wang
Benshan Zhao … διοικητής περιπόλου
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Zhengchao Xu, Jianquan Shi
Παραγωγή: Hao Gu, William Kong, Weiping Zhang
Μουσική: Lin Zhao
Φωτογραφία: Xiaoding Zhao
Μοντάζ: Peicong Meng
Σκηνικά: Zhong Han
Κοστούμια: Qiuping Huang
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: San Qiang Pai an Jing Qi
- Ελληνικός Τίτλος: Μια Γυναίκα, ένα Όπλο κι ένα Noodle Bar
- Διεθνής Τίτλος: A Simple Noodle Story
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: A Woman, a Gun and a Noodle Shop
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: The First Gun
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Μόνο Αίμα (1984)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Μόνο Αίμα των Joel Coen, Ethan Coen.
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου.
Παραλειπόμενα
- Ο Yimou Zhang διασκευάζει το ντεμπούτο των αδελφών Coen, μία από τις αγαπημένες ταινίες του κινέζου δημιουργού.
- Οι αδελφοί Coen αποδέχτηκαν μια κόπια της ταινίας από τον Yimou, και του απάντησαν ότι τους άρεσαν πολύ οι αλλαγές που έκανε.
- Μπορεί οι κριτικές να μην το ευνόησαν, η ταινία όμως εισέπραξε 38,6 εκατομμύρια δολάρια, έναντι ενός μπάτζετ των 12.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 22/9/2010
Το εγχείρημα του Yimou, ως βάση χαρακτηρίζεται από εξυπνάδα αλλά και μεγάλη δυσκολία. Εξυπνάδα επειδή μεταμορφώνει μια ιστορία τελείως, δίνοντας ουσία στην έννοια του ριμέικ. Πολύ δύσκολο, όμως, επειδή οι Coen ήταν στην αρχή τους κι ακόμα αναζητούσαν το ύφος τους. Αποτέλεσμα είναι να έχουμε μια ταινία που μπορεί και οι ίδιοι οι Coen να γύριζαν ακριβώς έτσι, αλλά και μια ταινία με μπερδεμένη συνοχή, μια μίξη σκρούμπολ φαρσοκωμωδίας και νουάρ που άλλοτε λειτουργεί κι άλλοτε χάνεται…
Ο Yimou ακολουθεί πιστά τη σεναριακή ρότα των τρομερών αδελφών, «απλά» την έχει μεταφέρει στον μεσαίωνα της Κίνας. Ξεκινάει εκμεταλλευόμενος το μαύρο χιούμορ των Αμερικανών, και μέχρι το σημείο που ακολουθεί αυτή τη συνταγή, διασκεδάζει απόλυτα. Όταν το φόντο «σκοτεινιάζει», ακόμα και που λες πως η σκηνοθεσία οδεύει ορθά, όλα μοιάζουν να κάνουν μια παρατεταμένη κοιλιά. Η λιτότητα σκηνικών σε συνδυασμό με την τοποθέτηση της ξερής φύσης ως πρωταγωνιστή, είναι οι δύο καλύτερες πλέον επιμέρους ιδέες του Yimou. Αυτά τα δύο είναι που αφήνουν μια θετική ανάμνηση μετά το φινάλε, γιατί ως πλοκή αναγκάζεσαι να ανατρέξεις στο ορίτζιναλ για να βγάλεις μια ουσιαστική άκρη.
Βαθμολογία: