Τα τελευταία βράδια, η Νάνσι βασανίζεται από εφιάλτες. Μια παραμορφωμένη, τρομακτική φιγούρα που φορά ένα γάντι με ξυράφια, την κυνηγά για να τη σκοτώσει. Σύντομα, η Νάνσι πληροφορείται πως το ίδιο ακριβώς όνειρο βασανίζει και τα υπόλοιπα μέλη της παρέας της. Όταν όμως η κολλητή της, Τίνα, βρίσκεται φρικτά δολοφονημένη ενώ κοιμόταν, η Νάνσι συνειδητοποιεί πως τώρα πια πρέπει να παραμείνει ξάγρυπνη προκειμένου να ζήσει.

Σκηνοθεσία:

Wes Craven

Κύριοι Ρόλοι:

Heather Langenkamp … Nancy Thompson

John Saxon … αστυνόμος Donald Thompson

Robert Englund … Fred ‘Freddy’ Krueger

Johnny Depp … Glen Lantz

Ronee Blakley … Marge Thompson

Amanda Wyss … Christina ‘Tina’ Gray

Jsu Garcia … Rod Lane

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Wes Craven

Παραγωγή: Robert Shaye

Μουσική: Charles Bernstein

Φωτογραφία: Jacques Haitkin

Μοντάζ: Patrick McMahon, Rick Shaine

Σκηνικά: Gregg Fonseca

Κοστούμια: Dana Lyman

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: A Nightmare on Elm Street
  • Ελληνικός Τίτλος: Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Παραλειπόμενα

  • Ο Wes Craven αποκάλυψε πως το όνομα Φρέντι Κρούγκερ (σε αυτή την πρώτη ταινία ονομάζεται απλά Φρεντ) το δανείστηκε από έναν νταή που τον ενοχλούσε στο σχολείο. Όσο για την εμφάνιση, από έναν άστεγο που τον τρόμαζε η όψη του. Αρχικά, ήθελε να τον κάνει πολύ πιο αποκρουστικό (δόντια να εξέχουν, πύον να τρέχει στο σώμα, μέρος του κρανίου να φαίνεται), αλλά ο μακιγιέζ David B. Miller διαφώνησε επειδή δεν θα μπορούσε να κάνει πιστικό μακιγιάζ και θα ήταν δύσκολο να φτιαχτεί σαν κούκλα για τα εφέ.
  • Αυτή είναι η πρώτη ταινία της New Line Cinema. Ως τότε έκανε διανομή ταινιών σε κολέγια.
  • Η πρώτη εταιρία που φανέρωσε ενδιαφέρον για το σενάριο ήταν η Walt Disney Productions, αλλά επίτασσε να χαμηλώσουν οι θριλερικοί τόνοι, και να γίνει οικογενειακό θέαμα.
  • Ο Johnny Depp συνόδευε τον φίλο του, Jackie Earle Haley, στις ακροάσεις και ο Craven τον βρήκε πολύ ενδιαφέρων. Του έδωσε έτσι έναν σημαντικό ρόλο, όπου είναι και ο πρώτος της καριέρας του. Ο Haley τελικά δεν πήρε κανέναν ρόλο, αλλά ήταν ο Φρέντι Κρούγκερ στο ριμέικ του 2010.
  • Αρχικός Φρέντι ήταν ο David Warner, αλλά αναγκάστηκε να αποχωρίσει λόγω του προγραμματισμού του. Ανάμεσα στους υποψήφιους ήταν και ο Kane Hodder, που έμεινε γνωστός παίζοντας τον Jason Voorhees στο Παρασκευή και 13 (από το 7ο μέρος).
  • Ανάμεσα στις υποψήφιες για τον ρόλο της Νάνσι, ήταν και οι: Demi Moore, Courteney Cox, Tracey Gold και Jennifer Grey.
  • Ανά καιρούς, έχουν αναφερθεί πολλά διάσημα ονόματα που πέρασαν από οντισιόν για τον ρόλο του Γκλεν, αλλά η υπεύθυνη του κάστινγκ δεν θυμόταν αν κάποιο από αυτά ήταν και στην πραγματικότητα. Ανάμεσα τους: John Cusack, Brad Pitt, Kiefer Sutherland, Nicolas Cage και C. Thomas Howell.
  • Η ταινία παραλίγο να σταματήσει για πάντα στα μισά. Ο διανομέας εγκατέλειψε τη συμφωνία και όλοι έμειναν απλήρωτοι για εβδομάδες. Όταν η New Line βρήκε νέο διανομέα, κανείς από το επιτελείο δεν είχε φύγει. Η εταιρία διασώθηκε από οικονομική καταστροφή με τα κέρδη της ταινίας (57 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους μόλις 1,8), και τα στελέχη έκτοτε ονομάζουν εαυτούς τους «το σπίτι που έχτισε ο Φρέντι».

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το τραγούδι του Φρέντι Κρούγκερ, που τραγουδάν μικρά κοριτσάκια παίζοντας σκοινάκι, υπήρχε ήδη από το σενάριο. Βασισμένο στο φολκλόρ One, Two, Buckle My Shoe, λέει: Ένα δύο ο Φρέντι έρχεται για σένα / τρία τέσσερα καλύτερα κλείδωσε την πόρτα / πέντε έξι άρπαξε τον σταυρό σου / εφτά οχτώ καλύτερα να μείνεις ξύπνιος / εννιά δέκα ποτέ μην κοιμηθείς ξανά.

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 12/3/2015

Το 1978 ήρθε ο Μάικ Μάγιερς. Το 1980 ήταν η σειρά του Τζέισον Βόρχις. Το 1984 έρχεται η στιγμή του Φρέντι Κρούγκερ να μπει στο πάνθεον του κινηματογραφικού τρόμου.

Ο Γουές Κρέιβεν μετά την επιτυχία των Last House On The Left και The Hills Have Eyes, το 1972 και το 1977 αντίστοιχα, δεν έχει δώσει κάτι αξιόλογο και προσπαθεί να σκεφτεί μια ιδέα που θα διαφέρει από όσα έχουν γίνει στις ταινίες τρόμου μέχρι εκείνη την εποχή. Η περίφημη λοιπόν ιδέα του δολοφόνου που σκοτώνει τα θύματά του μπαίνοντας στα όνειρά τους ήρθε στον Κρέιβεν διαβάζοντας μια σειρά άρθρων για κάποιους πρόσφυγες από την Καμπότζη, οι οποίοι έχαναν τη ζωή τους ενώ κοιμόντουσαν και μετά από φρικτούς εφιάλτες. Οι επιστήμονες που ασχολήθηκαν με το φαινόμενο, το οποίο σήμερα ονομάζεται Asian Death Syndrome, δε μπόρεσαν να βρουν τα αίτια θανάτου των ασθενών. Έτσι το μυαλό του Κρέιβεν γέννησε τον Φρέντι Κρούγκερ. Στη συνέχεια πρόσθεσε το εμφανισιακό κομμάτι, με το γδαρμένο πρόσωπο, το γκρίζο καπέλο, το πουλόβερ με τις κόκκινες και πράσινες ρίγες, το γάντι με τις λεπίδες και φυσικά το γερμανικού ακούσματος όνομα, για να θυμίζει κάτι από της θηριωδίες των Ναζί, όπως έχει πει ο ίδιος σε συνέντευξή του. Δε μπορείς να μην αναγνωρίσεις την εκπληκτική σύλληψη του Αμερικανού σκηνοθέτη σε ότι έχει να κάνει με την κεντρική ιδέα του φιλμ του. Όσο κι αν προσωπικά δεν ανήκω στους θαυμαστές του, πρέπει να παραδεχτώ ότι η δουλειά του Κρέιβεν στο συγκεκριμένο φιλμ είναι εξαιρετική. Ατμόσφαιρα και σενάριο λειτουργούν πάρα πολύ καλά ενώ η εμφάνιση του Κρούγκερ μένει για πάντα αποτυπωμένη στη μνήμη σου. Σε συνδυασμό με τα έξυπνα και εμπνευσμένα για την εποχή εφέ, ο Κρέιβεν θα καταφέρει να δώσει μερικές κλασικές πλέον σκηνές για το σινεμά του τρόμου και όχι μόνο, καλύπτοντας τις ατέλειες του έργου του. Ατέλειες που εντοπίζονται κυρίως όσο πλησιάζουμε στο φινάλε αλλά και στις σχετικά άχρωμες ερμηνείες των νεαρών ηθοποιών.

Η απολαυστικότερη ερμηνεία του φιλμ ανήκει στον Ρόμπερτ Ίνγκλαντ, τον Φρέντι Κρούγκερ αυτοπροσώπως! Χωρίς να έχει κάνει κάτι αξιόλογο πριν αλλά ούτε και μετά, ο Ίνγκλαντ οφείλει τη φήμη και την καριέρα του στον χαρακτήρα που ερμήνευσε στο A Nighrmare on Elm Street. Διαβολικός, μανιακός, ψυχοπαθής και με αρρωστημένο χιούμορ, ο Φρέντι Κρούγκερ γίνεται το alter ego του Ίνγκλαντ, καθώς ενώνονται στην οθόνη ακόμα έξι φόρες. Από το υπόλοιπο καστ ο πιο αναγνωρίσιμος σήμερα είναι ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε Τζόνι Ντεπ, ο οποίος σαφώς και δεν δείχνει σημάδια της μετέπειτα εξέλιξης του. Επίσης ένα σύντομο ρόλο έχει και η Λιν Σέι, της οποίας το όνομα μπορεί να μη σας λέει πολλά αλλά σίγουρα θα τη θυμάστε ως Ελίζ Ρέινιερ, το μέντιουμ του Insidious.

Ειδική μνεία οφείλουμε και στον άνθρωπο που συνέθεσε και έπαιξε ο ίδιος τη μουσική του φιλμ καθώς χρήματα στο ταμείο δεν υπήρχαν για περισσότερα πράγματα. Ο Τσαρλς Μπέρνσταϊν έφτιαξε ένα χαρακτηριστικό και αρκετά ανατριχιαστικό θέμα, το οποίο δένει απόλυτα τόσο με την εποχή του φιλμ όσο και με το κόνσεπτ των εφιαλτικών ονείρων.

Ο Εφιάλτης στο Δρόμο με Τις Λεύκες είναι σαφώς μια πολύ σημαντική ταινία. Δεν είναι αριστούργημα αλλά είναι μια ταινία που επηρέασε μια ολόκληρη γενιά θεατών και κινηματογραφιστών. Οι λίγο πιο πρόχειρες επιλογές του φινάλε και η ερασιτεχνική προσέγγιση του πρωταγωνιστικού ρόλου της Νάνσι από την Λάνγκενκαμπ, νομίζω ότι στέρησαν από το φιλμ ένα κομμάτι δυναμικής. Ωστόσο, τριάντα χρόνια μετά, ο Εφιάλτης στο Δρόμο με Τις Λεύκες μοιάζει να “γερνάει” σχετικά καλά, κάτι που το οφείλει, πέρα από τον σκηνοθέτη του, και στο μεράκι των ανθρώπων που εργάστηκαν για την παραγωγή του!

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

29 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *