47 Ronin
- 47 Ronin
- 2013
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ιαπωνικά
- Δράσης, Έπος, Εποχής, Περιπέτεια, Πολεμικών Τεχνών, Φαντασίας
- 25 Δεκεμβρίου 2013
18ος αιώνας, Ιαπωνία. Μια ομάδα εξόριστων Σαμουράι επιδιώκουν να αποκαταστήσουν την τιμή τους και να εκδικηθούν τον προδότη που ευθύνεται για τον θάνατο του δασκάλου τους. Ο Κάι είναι ο συμπολεμιστής τους, που θα τον αμφισβητήσουν, ειδικά όταν ερωτευτεί τη Μίκα, την κόρη του αφέντη τους. Οι Σαμουράι θα δοκιμάσουν το κουράγιο τους, το θάρρος τους, την ψυχή τους, αλλά και τη μεταξύ τους εμπιστοσύνη σε μια προσπάθεια ανάκτησης της χαμένης τους γης και κατάκτησης της αιωνιότητας.
Σκηνοθεσία:
Carl Rinsch
Κύριοι Ρόλοι:
Keanu Reeves … Kai
Hiroyuki Sanada … Oishi
Tadanobu Asano … λόρδος Kira
Ko Shibasaki … Mika
Rinko Kikuchi … η μάγισσα
Min Tanaka … λόρδος Asano
Cary-Hiroyuki Tagawa … σογκούν Tsunayoshi
Jin Akanishi … Chikara
Masayoshi Haneda … Yasuno
Togo Igawa … λόρδος Sojobo
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Chris Morgan, Hossein Amini
Στόρι: Chris Morgan, Walter Hamada
Παραγωγή: Pamela Abdy, Eric McLeod
Μουσική: Ilan Eshkeri
Φωτογραφία: John Mathieson
Μοντάζ: Stuart Baird
Σκηνικά: Jan Roelfs
Κοστούμια: Penny Rose
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: 47 Ronin
- Ελληνικός Τίτλος: 47 Ronin
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Chushingura (1962)
- Blade of the 47 Ronin (2022)
Παραλειπόμενα
- Η ιστορία αφορά τον διασημότερο θρύλο των Σαμουράι, τοποθετημένος το 1701, κι έχει περιγραφθεί ως ο «εθνικός θρύλος της Ιαπωνίας». Από το 1910, έχει μεταφερθεί 7 φορές στη μεγάλη οθόνη, με διασημότερη την εκδοχή του 1962 (Chushingura).
- Η Universal Pictures ανακοίνωσε το σχέδιο αυτό το 2008 (με τον Keanu Reeves ήδη για τον κεντρικό ρόλο) ως μια μίξη Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και Μονομάχος.
- Κινηματογραφικό ντεμπούτο δίχως αντίστοιχη συνέχεια για τον -γνωστό μόνο για διαφημιστικά- Carl Rinsch.
- Παρότι το αρχικό πλάνο ήθελε να γίνουν γυρίσματα και στην Ιαπωνία, αυτά πραγματοποιήθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία (κυρίως στα Pinewood Studios) και την Ουγγαρία. Κι αυτά όμως είχαν μια σημαντική καθυστέρηση στην έναρξη τους, τόσο λόγω των Ολυμπιακών του Λονδίνου, όσο και το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Reeves (Ο Μαχητής του Tai Chi).
- Οι σκηνές γυρίζονταν πρώτα στα ιαπωνικά, ώστε το ιαπωνικό καστ να μπει στο κλίμα, κι έπειτα στα αγγλικά.
- Το μεγάλο κόστος επέφερε την αποτυχία στα ταμεία. Έβγαλε μεν 151,8 εκατομμύρια δολάρια, αλλά κόστισε 175 (με την προώθησε το ποσό αυτό έφτασε στα 225).
- Παρά την εμπορική αποτυχία, το 2018 ανακοινώθηκε ένα σίκουελ, το οποίο ανέλαβε να διανείμει το Netflix.
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 20/1/2014
Οι Γιαπωνέζοι διακρίνονται για την απόκρυψη των συναισθημάτων τους και τη φιλοσοφία/μελέτη στις κινήσεις τους. Η ταινία του Carl Rinsch πετυχαίνει διάνα στο πρώτο, και δεν γνωρίζω αν φταίει εξολοκλήρου ο Keanu Reeves (γνωστός λάτρης της κουλτούρας της Άπω Ανατολής), αλλά για δυτική εμπορική ταινία περισσότερο σεβασμό σε μια άλλη κουλτούρα δεν περίμενα. Πράγματι, αν εξαιρέσουμε τη «φιλο-κινεζική» κινηματογράφηση, είναι σαν να παρακολουθείς μια σύγχρονη ιαπωνική ταινία, με αυτές τις σχετικά λιτές κατασκευές στα ντεκόρ και τα στρυφνά πρόσωπα που δεν φανερώνουν εύκολα τον εσωτερικό τους κόσμο. Κι όλα αυτά λειτουργούν στην εντέλεια για περίπου 20 με 30 λεπτά. Μετά, επέρχεται το χάος της πένας…
Παρότι η όλη ιστορία βασίζεται στον δημοφιλέστερο ιαπωνικό μύθο, η μία σεναριακή παρατυπία διαδέχεται τάχιστα την επόμενη και το «άντε ρε» από τον θεατή είναι η μόνη λογική αντίδραση. Μάλιστα, και ως γενική πλοκή είναι τρελά αβάσιμη και παράλογη, χωρίς να μιλάμε για τίποτα το πολύπλοκο. Κι από εδώ πηγάζει και η δεύτερη μεγάλη αδυναμία του φιλμ. Από ένα σημείο κι έπειτα, αρχίζει το θέαμα να γίνεται γραφικό, σαν κλασικά εικονογραφημένα, χωρίς ψυχή. Προσωπικά, με έχασε σε σημείο να παρακαλάω να φτάσουμε στη μεγάλη μάχη, αφήσετε που αυτή κι αν είναι απογοητευτική. Έτσι, έχουμε δύο παράλληλους κόσμους μέσα στην ίδια ταινία. Από τη μία μια γενική εικόνα που σε ικανοποιεί, κι από την άλλη μια αφήγηση που… σε «παίρνει και σε σηκώνει». Κρίμα τόσο χρήμα σε τόσο φτωχό σενάριο. Μια χαμένη ευκαιρία για πολλά-πολλά περισσότερα.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
