300: Η Άνοδος της Αυτοκρατορίας

Κριτικός: Γιώργος Δαβίτος

Έκδοση Κειμένου: 5/3/2014

Βασισμένο στο τελευταίο graphic novel του Frank Miller με τίτλο «Ξέρξης» και εμπνευσμένο από την παγκόσμια επιτυχία «300», το «300: Η Άνοδος της Αυτοκρατορίας» αναφέρεται σε ένα άλλο κεφάλαιο των Περσικών Πολέμων και πιο συγκεκριμένα στη ναυμαχία στο Αρτεμίσιο και τη ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Φυσικά, όσο κι αν υπάρχει ιστορικό πλαίσιο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πρώτον ότι βλέπουμε τη μεταφορά ενός κόμικ στο σινεμά και δεύτερον ότι οι κινηματογραφικοί κανόνες, ως γνωστόν, επιτρέπουν την παραβίαση αυτού του πλαισίου χάρη της κινηματογραφικής ροής. Επομένως, όσοι αποζητούν μια ιστορικώς πιστή μεταφορά των γεγονότων, σίγουρα θα απογοητευθούν και καλυτέρα να μην πάνε να δουν την ταινία.

Έχοντας λοιπόν ξεκάθαρο στο μυαλό μας το τι πάμε να δούμε, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσω ότι μπορεί το «300: Η Άνοδος της Αυτοκρατορίας» να μη διαθέτει τη μοναδικότητα του προκατόχου του, καταλήγει όμως να είναι μια εξίσου συναρπαστική περιπέτεια. Με τα σκηνοθετικά καθήκοντα να βρίσκονται πλέον στα χέρια του Noam Murro, η ταινία είναι ό,τι ακριβώς περιμένεις, ένα στιλιστικά πιστό στην πρώτη ταινία έργο με πολύ περισσότερη δράση. Εδώ, η κλίμακα κάθε μάχης είναι μεγαλύτερη, η βία είναι ακόμα πιο γραφική, ο χαρακτήρας του Θεμιστοκλή είναι εξίσου δυναμικός όσο ο Λεωνίδας (ο ίδιος και οι πολεμιστές του δεν είναι τόσο εικονικοί, όπως ο Λεωνίδας και οι Σπαρτιάτες του, αλλά ποιος περίμενε κάτι τέτοιο;), ενώ τέλος οι ναυτικές συμπλοκές κόβουν, πραγματικά, την ανάσα. Όπως και να `χει, με δράση ακόμη πιο αιματοβαμμένη απ` ότι πριν και με την τεχνική κι οπτική αρτιότητα να παραμένει εντελώς άθικτη, το τελικό αποτέλεσμα θα ικανοποιήσει απόλυτα το κοινό.

Στο ερμηνευτικό κομμάτι, αν και δεν περιμένεις και πολλά από τέτοιου είδους ταινίες, ο Sullivan Stapleton ως Θεμιστοκλής κάνει καλή δουλειά ως ήρωας της ταινίας, μη επιχειρώντας μια χλωμή απομίμηση του ρόλου του Gerald Butler. Παίζει τον χαρακτήρα του «όπως πρέπει», γεμάτο συναίσθημα και τον απαραίτητο ηρωισμό. Στον ρόλο της Αρτεμισίας η Eva Green, για πολλοστή φορά κλέβει την παράσταση και τις εντυπώσεις. Σκληρή, δυναμική, σέξι, η Green διαθέτει όλο το πακέτο παραδίδοντας μια εξαιρετική ερμηνεία. Ενώ, τέλος, η Lena Headey επιστρέφει σαν βασίλισσα Γοργώ και είναι και πάλι, σε έναν μικρό ρόλο, πολύ καλή.

Εντέλει, το «300: Η Άνοδος της Αυτοκρατορίας» διαθέτει επική δράση, εξίσου επικό σεξ και ένδοξη βία, έναν λαμπρό κακό και μια υγιή δόση μυθοπλασίας. Προβάλλει επίσης και τα ιδανικά των αρχαίων Ελλήνων, περί φιλίας, αφοσίωσης, γενναιότητας και υπεράσπισης της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Ο συνδυασμός αυτών των δύο πιθανότατα θα μετατρέψει σε αντικείμενο λατρείας την ταινία εδώ στην Ελλάδα. Και όχι άδικα γιατί… αξίζει!

Βαθμολογία:

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 22/3/2015

Αν και περιττό, ας υπενθυμίσουμε ότι οι ιστορίες για τους Μηδικούς Πολέμους που βασίζονται στα κόμικ του Φρανκ Μίλερ, απλά εμπνέονται από τα ιστορικά γεγονότα, παρουσιάζοντας άλλα αντί άλλων. Μετά λοιπόν το «300», έχουμε τη συνέχεια με τη ναυτική σύγκρουση Ελλήνων και Περσών. Με τον Ζακ Σνάιντερ να παραχωρεί την καρέκλα του σκηνοθέτη στον διαφημιστή Νόαμ Μούρο, η αισθητική παραμένει ίδια, και η αφήγηση εμπλουτίζεται (ευτυχώς) με μια δόση υπόγειου χιούμορ, που αποκαλύπτεται στην ερωτική σκηνή μεταξύ της κακιάς ναυάρχου Αρτεμισίας και του καλού Θεμιστοκλή, κάτι που προσφέρει άφθονα γέλια στους θεατές. Τέλος πάντων, οι φίλοι αυτής της αισθητικής θα απολαύσουν το εντυπωσιακό θέαμα και οι ιδεολόγοι και πάλι θα αγανακτήσουν με τη λαϊκίστικη απλοϊκότητα του μηνύματος.

Βαθμολογία: