21 Γραμμάρια (2003)

ΣΥΝΟΨΗ

Ένα τραγικό δυστύχημα που αριθμεί αρκετά θύματα τοποθετεί κάποιους άνθρωπους σε κοινή τροχιά. Στις μέρες που έπονται του γεγονότος, ο Πολ θα έρθει αντιμέτωπος με την προοπτική του θανάτου του, η Κριστίνα θα αναλάβει δράση ώστε να συμβιβαστεί με το παρόν και ίσως και το μέλλον της, και η πίστη του Τζακ θα δοκιμαστεί. Η εξασφάλιση πνευματικής ισορροπίας για τον έναν μπορεί να συνεπάγεται τραγικές συνέπειες για τους υπόλοιπους.

Σκηνοθεσία:

Alejandro G. Inarritu

Κύριοι Ρόλοι:

Sean Penn … Paul Rivers

Naomi Watts … Cristina Peck

Benicio Del Toro … Jack Jordan

Charlotte Gainsbourg … Mary Rivers

Melissa Leo … Marianne Jordan

Danny Huston … Michael

John Rubinstein … Δρ Steinway

Clea DuVall … Claudia

Eddie Marsan … αιδεσιμότατος John

Paul Calderon … Brown

Denis O’Hare … Δρ Rothberg

Kevin Chapman … Alan

Annie Corley … Trish

Tom Irwin … Δρ Jones

Catherine Dent … Ana

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Guillermo Arriaga

Στόρι: Alejandro G. Inarritu, Guillermo Arriaga

Παραγωγή: Alejandro G. Inarritu, Robert Salerno

Μουσική: Gustavo Santaolalla

Φωτογραφία: Rodrigo Prieto

Μοντάζ: Stephen Mirrione

Σκηνικά: Brigitte Broch

Κοστούμια: Marlene Stewart

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: 21 Grams
Ελληνικός Τίτλος: 21 Γραμμάρια

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Χαμένες Αγάπες (2000)
Babel (2006)

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Naomi Watts) και δεύτερου αντρικού ρόλου (Benicio Del Toro).
Υποψήφιο για Bafta πρώτου αντρικού ρόλου (Benicio Del Toro και Sean Penn), πρώτου γυναικείου ρόλου (Naomi Watts), σεναρίου και μοντάζ.
Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας. Βραβείο αντρικής ερμηνείας (Sean Penn).

Παραλειπόμενα

Μαζί με το Χαμένες Αγάπες και το Babel, αποτελεί κομμάτι της Τριλογίας του Θανάτου.
Ο τίτλος είναι αναφορά σε μια επιστημονική ανακάλυψη του 1907, που θέλοντας να αποδείξει την ύπαρξη της ψυχής, έφτασε να τη μετρήσει στα 21,3 γραμμάρια. Παρόλα αυτά, μεταγενέστερα αυτό δεν επικυρώθηκε, μια και ήταν απλά ο όγκος του αέρα που χάνει ένα σώμα αμέσως μετά τη θανή του.
Γυρίστηκε σχεδόν εξολοκλήρου με τις κάμερες στο χέρι.
Ενώ η πλοκή δεν ακολουθάει καμία χρονολογική σειρά, η ταινία γυρίστηκε με τη χρονική συνέχεια των γεγονότων.
Η Katrin Cartlidge είχε πάρει τον ρόλο της Μαριάν, πριν όμως το τραγικό γεγονός του θανάτου της.
Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία για τον μεξικανό Alejandro G. Inarritu στο Χόλιγουντ.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 7/8/2005

Οι εμμονές του μεξικανού σκηνοθέτη είναι πλέον ευδιάκριτες. Ο αριθμός τρία στους κεντρικούς χαρακτήρες (αλλά και αριθμολογικά στον τίτλο, αφού ένα και δύο ίσον τρία), ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα σαν σταυροδρόμι εξέλιξης κι ένα αντικείμενο-σύμβολο που αν στο «Amores Perros» ήταν ο σκύλος, εδώ είναι η καρδιά. Παρά όμως την κάποια μαθηματική λογική που επικρατεί, οι χρόνοι αφήγησης μοιάζουν με ανακατεμένα χαρτιά, αμφισβητώντας το παρόν και παίζοντας με το πριν και το μετά διασταυρωμένων γεγονότων.

Όμως, ο Αλεχάντρο Γκονζάλεζ Ιναρίτου έχει στα χέρια του ένα τόσο καλογραμμένο σενάριο που δεν είχε ανάγκη αυτό τον σκηνοθετικό υπερβατισμό για να αναδειχτεί. Είχε επίσης ενοποιόν του σπουδαίους ερμηνευτές (Σον Πεν, Ναόμι Γουάτς, Μπενίτσιο Ντελ Τόρο και όχι μόνο) που ήταν έτοιμοι να υποβληθούν σε ένα εξαντλητικό, ψυχοσωματικό ταξίδι γεμάτο απαισιοδοξία κι οσμή θανάτου. Η αίσθηση της τραγωδίας αναπνέει από την αρχή έως το τέλος, κι ο θεατής είναι συμμέτοχος σαν εξωτερικός παράγοντας, αφού οι ίδιες οι πράξεις και οι αποφάσεις των εντός οθόνης ηρώων λίγη σημασία έχουν στην εξέλιξη του δράματος. Από τους αδικημένους των Όσκαρ, αλλά ταυτόχρονα και μια χαμένη ευκαιρία για αριστούργημα.

Βαθμολογία: