1001 Γραμμάρια
- 1001 Gram
- 1001 Grams
- 2014
- Νορβηγία
- Νορβηγικά, Γαλλικά, Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραμεντί
- 30 Απριλίου 2015
Μια επιστήμονας από τη Νορβηγία, η Μαρί, βρίσκεται στο Παρίσι όπου παρακολουθεί ένα διεθνές σεμινάριο πάνω στο πραγματικό βάρος του κιλού. Παρότι αυτός είναι ο τομέας της, η Μαρί θα βρεθεί να απασχολείται με άλλες μετρήσεις που αφορούν την ίδια. Θα βρεθεί να αναρωτιέται πόσο ζυγίζει η ανθρώπινη ζωή και με ποια μέτρηση πρόκειται η ίδια να ζήσει από δω και πέρα.
Σκηνοθεσία:
Bent Hamer
Κύριοι Ρόλοι:
Ane Dahl Torp … Marie
Laurent Stocker … Pi
Hildegun Riise … Wenche
Peter Hudson … καθηγητής Reinhard Winkler
Didier Flamand … Gerard
Per Christian Ellefsen … Moberg
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Bent Hamer
Παραγωγή: Bent Hamer
Μουσική: John Erik Kaada
Φωτογραφία: John Christian Rosenlund
Μοντάζ: Anders Refn
Σκηνικά: Astrid Strom Astrup, Tim Pannen
Κοστούμια: Olivier Ligen, Anne Pedersen
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: 1001 Gram
Ελληνικός Τίτλος: 1001 Γραμμάρια
Διεθνής Τίτλος: 1001 Grams
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο σεναρίου στα Amanda, τα εθνικά βραβεία της Νορβηγίας. Υποψήφιο για ακόμα 5 κατηγορίες, μεταξύ αυτών και καλύτερης ταινίας.
- Επίσημη πρόταση της Νορβηγίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Πάνος Αχτσιόγλου
Έκδοση Κειμένου: 30/4/2015
Η Μαριέ είναι μια νεαρή επιστήμονας που αγάπα ιδιαίτερα τα μικρά τετράγωνα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και εργάζεται στον Νορβηγικό Ινστιτούτο Μέτρων και Σταθμών, στο οποίο φυλάσσεται σαν κρατικό μυστικό η πρωτότυπη μονάδα μέτρησης του βάρους που ζυγίζει ακριβώς ένα κιλό. Όταν ο πατέρας της Μαριέ και σεβαστός επιστήμονας από τη διεθνή κοινότητα παθαίνει έμφραγμα και χρειάζεται να εγχειριστεί, η ίδια αναλαμβάνει να μεταφέρει τον πολύτιμο κύλινδρο φτιαγμένο από λευκόχρυσο και ιρίδιο σε ένα συνέδριο στο Παρίσι, για να συγκριθεί με την παγκόσμια σταθερά του βάρους, να βαθμονομηθεί και να διαπιστωθεί εάν έχει πάρει ή χάσει μικρογραμμάρια.
Στην πρώτη πράξη του φιλμ, ο νορβηγός σκηνοθέτης Μπεντ Χάμερ, ένας από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς της χωράς του, μας συστήνει (πολλές φορές με περιπαικτική διάθεση) την πολυτιμότητα του δομικού πυρήνα της υπόθεσης παράλληλα με την ανίερη, μοναχική καθημερινότητα της πρωταγωνίστριας. Η Μαριέ ζει μια ατσαλάκωτη και τετράγωνη ζωή καπνίζοντας μανιωδώς σε ένα αφόρητα στενό δρομάκι έξω από το ινστιτούτο, ακολουθώντας με ευλάβεια μια ρουτίνα που την οδηγεί στην απομόνωση και τη θλίψη. Η επιδείνωση της υγειάς του πάτερα της θα την κάνει να χάσει την ορθολογική προσέγγιση για τη ζωή της και θα την οδηγήσει στον επαναπροσδιορισμό των άξιων και των σταθερών της, κυρίως μέσω της ευγενικής σχέσης που δειλά αρχίζει να αναπτύσσει με έναν ντροπαλό Γάλλο κατά τη διάρκεια του συνεδρίου.
Ο σκηνοθέτης, παίζοντας με τα μεγέθη, τους αριθμούς και τα πρόσημα, ακροβατεί πάνω σε μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην ειρωνεία και την ευθύτητα, εστιάζοντας στην γκρίζα ζώνη ανάμεσα στην επιστήμη και τα ανθρώπινα συναισθήματα. Το αποτέλεσμα είναι μια γλυκιά, ζεστή κι ενδιαφέρουσα ταινία που ξεγέλα με την τεχνικότητα των όρων της, αφού στην πραγματικότητα πραγματεύεται ιστορίες ανθρώπων που έχουν τόσο ανάγκη ο ένας το άλλον. Εκλεπτυσμένη και διακριτική, στοχάζεται ευφυέστατα πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη και το ειδικό της βάρος (συγκλονιστική η σκηνή του «ζυγίσματος» της ψυχής), παρεκκλίνοντας ελάχιστες φορές από την πορεία της. Εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, κυρίως από το νεαρό κοινό που την παρακολούθησε και χειροκροτήθηκε θερμά.
«Το πραγματικό βάρος στη ζωή είναι να μην έχεις τίποτα να κουβαλάς», λέει σε κάποια σκηνή η ηρωίδα. Εμείς πάντως φεύγοντας, κουβαλάμε τα πιο όμορφα συναισθήματα για αυτό το αποδοτικό, αξιαγάπητο και βαθιά φιλοσοφημένο φιλμ.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
