Συντάκτης: Ορέστης Μαλτέζος

Γίνονται καλοκαιρινές διακοπές χωρίς αιγαιοπελαγίτικο νησί, γαλάζια θάλασσα και λαμπερό ήλιο; Αυτό πιστεύουμε κι εμείς, και εδώ προτείνουμε επτά ολόδικές μας ταινίες (αυτού του μιλένιουμ) για να βοηθήσουν να επιλέξουμε τον φετινό καλοκαιρινό μας προορισμό. Βουτήξτε ελεύθερα!..

Μια Μέλισσα τον Αύγουστο (2007, Θοδωρής Αθερίδης)

Πού πάμε; Χαλκιδική, στην παραλία Τηγάνια

Ένας συγγραφέας σε εσωτερική κρίση πηγαίνει διακοπές σε μια απομονωμένη παραλία με τη γυναίκα του, την αδερφή του και την γκόμενά του, η οποία παριστάνει την κωφάλαλη για να μη την πάρουν πρέφα. Όμως, το τσίμπημα μιας μέλισσας τού προκαλεί αλλεργικό σοκ, δίνοντάς του ένα μεγαλόσωμο παρουσιαστικό. Έτσι, βρίσκεται να συνυπάρχει με αυτό τον ευσωμότατο «άλλο», τη δεύτερη καταπιεσμένη υπόστασή του, και αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τους εσωτερικούς του δαίμονες. Ο Θοδωρής Αθερίδης μεταφέρει αυτούσιο το θεατρικό του έργο στον κινηματογράφο έχοντας στο πλευρό του τον Αντώνη Λουδάρο και τη Σμαράγδα Καρύδη.

Να βουτήξω; Η υπέροχη αμμουδιά όπου γυρίστηκε εξολοκλήρου η ταινία είναι υπέρ το δέον θελκτική, αν και οι ηθοπλαστικές απόψεις περί ζωής και σχέσεων του σεναρίου δεν αποδίδονται τόσο καλά στην κάμερα.

Τεστοστερόνη (2004, Γιώργος Πανουσόπουλος)

Πού πάμε; Στη Νάξο

Εικοσάχρονο ναυτάκι βρίσκεται αποκλεισμένο σε νησί, το οποίο δείχνει να κατοικείται αποκλειστικά από γυναίκες κάθε ηλικίας και κοψιάς που θέλουν να τρυγήσουν το κορμάκι του με λυσσαλέα διάθεση. Γυρισμένο από τον πάλαι ποτέ μεγάλο σκηνοθέτη Γιώργο Πανουσόπουλο σε σενάριο του Αύγουστου Κορτώ, η αρχέγονη φαντασίωση που θέλει έναν άντρα να βιώνει την ηδονή από αμέτρητα θηλυκά παίρνει μια τρομακτική σουρεαλιστική υπόσταση, μετατρέποντας το όνειρο σε εφιάλτη.

Να βουτήξω; Πολύ λιγότερο προκλητικό απ’ όσο υπονοεί, τουλάχιστον η Νάξος, με έμφαση στις λιγότερο γνωστές περιοχές της, λειτουργεί ενεργά και καλαίσθητα στην ιστορία.

Νήσος (2009, Χρήστος Δήμας)

Πού πάμε; Στη Σίφνο

Ζάμπλουτος προύχοντας φέρνει μετά θάνατον αναστάτωση όταν αφήνει την περιουσία του στις τέσσερις κεφαλές του νησιού (δήμαρχο, αστυνόμο, παπά, δάσκαλο) υπό τον όρο να βγουν στη φόρα όλα τα καλά κρυμμένα μυστικά τους. Καταπιεσμένοι χαρακτήρες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης από τους κανόνες της κλειστής κοινωνίας στην οποία ζουν, συγκρούονται με θέλω και συμφέροντα, καθιστώντας σαφές πως το ηθογραφικό στοιχείο που πατά πάνω στις αναμνήσεις μιας άλλης εποχής κρατά γερά υποστηριγμένο από την υποκρισία της Ελλάδας του σήμερα.

Να βουτήξω; Ανερυθρίαστα η πιο έντιμη απόπειρα κωμωδίας των τελευταίων ετών, παρότι δεν αποφεύγει κλισέ και χοντροκοπιές, και με ένα έμπειρο καστ ηθοποιών με κέφι και καλοκαιρινή διάθεση.

Suntan (2016, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος)

Πού πάμε; Στην Αντίπαρο

Σαραντάρης παχουλοκομψός γιατρουδάκος αποκτά μια βαρετή καθημερινότητα όταν αναλαμβάνει το τοπικό ιατρείο του νησιού. Όταν έρχεται όμως το καλοκαίρι και το νησί γεμίζει από ελευθεριάζοντες τουρίστες με την ορμή και την τρέλα της νεότητας, παθαίνει εμμονή με μια 19χρονη η οποία θα τον οδηγήσει σε απονενοημένες πράξεις. Ο παροξυσμός του ελληνικού καλοκαιριού, ο λαμπερός ήλιος που άλλους τους μαυρίζει κι άλλους τους καίει, και μια απόλυτα γνώριμη παρουσίαση της νησιωτικής επαρχίας γίνονται το ταμπλό όπου ξεδιπλώνεται ένα σαγηνευτικό ψυχολογικό θρίλερ.

Να βουτήξω; Με τον Μάκη Παπαδημητρίου στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του και μια υπέροχα κινηματογραφημένη Αντίπαρο, η ταινία οδηγεί σε μια ελκυστική διαδρομή που θα ξεγυμνώσει ακόμα και τους θεατές της.

Beautiful People (2001, Νίκος Παναγιωτόπουλος)

Πού πάμε; Μύκονοοοοο

Δίμετρο μοντέλο παρατά την πασαρέλα για να παντρευτεί τον αγαπημένο της, αλλά η σχέση τους αρχίζει να παίρνει την κάτω βόλτα όταν ένας ευκατάστατος κύριος τούς προσκαλεί στη βίλα του στη Μύκονο. Ματαιόδοξοι χαρακτήρες της μεγαλοαστικής τάξης αποδεικνύουν συνεχώς το πόσο κενοί είναι στην πραγματικότητα, ενώ οι πανέμορφες παρουσίες της Ρέας Τουτουνζή και του Νίκου Κουρή παίρνουν πάνω τους όλο το βάρος της ιστορίας που περνά από τον έρωτα στην απιστία και την περιφρόνηση.

Να βουτήξω; Μπορεί τα λευκά πουκάμισα και τα μακριά φορέματα που ανεμίζουν από το μυκονιάτικο αεράκι να αποτελούν ένα όμορφο θέλγητρο, αλλά δώσαμε κόπο να αγνοήσουμε ότι πρόκειται για ένα κακέκτυπο της «Περιφρόνησης» του Γκοντάρ.

Μικρό Έγκλημα (2008, Χρίστος Γεωργίου)

Πού πάμε; Στη Θηρασία, αυτό το νησάκι δυτικά της Σαντορίνης

Νεαρός και φιλότιμος αστυνομικός που βαριέται τη ζωή του στο ήσυχο νησάκι, ανακαλύπτει πτώμα ηλικιωμένου και πέφτει με τα μούτρα στην εξιχνίαση του εγκλήματος με τη βοήθεια μιας όμορφης τηλεπερσόνας που μπλέκεται στα πόδια του. Απόκρημνα τοπία και το απέραντο της κυκλαδίτικης θάλασσας πρωταγωνιστούν μαζί με τον Άρη Σερβετάλη και τη Βίκυ Παπαδοπούλου, οι οποίοι αποκλεισμένοι σε έναν τόπο όπου μοιάζει να μη συμβαίνει απολύτως τίποτα, βρίσκουν το νόημα της ζωής.

Να βουτήξω; Ο Σερβετάλης δίνει ένα κωμικό one-man-show όσο ο θεατής από την ασφάλεια της απόστασης απολαμβάνει την απέραντη μοναξιά του νησιού, χωρίς να ανακαλύπτει απαραίτητα κι αυτός κάποιο νόημα.

Σούλα Έλα Ξανά (2009, Βασίλης Μυριανθόπουλος)

Πού πάμε; Στις Σπέτσες

Η Σούλα είναι μια δασκάλα που παθαίνει την κρίση των 30, κι αποφασίζει ότι μέχρι το τέλος του καλοκαιριού θα αποκατασταθεί. Καλεί λοιπόν με κόλπο τους τέσσερις πρώην της στο νησί για να αποφασίσει ποιος θα την πάει στην εκκλησία. Ένα μεγάλο καστ ικανών αλλά και λιγότερο ικανών ηθοποιών, λίγο κρασί λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου, και το καθόλα ανάλαφρο και καλοκαιρινό κλίμα ενός νησιού δένονται με κάποιες ευρηματικές στη θεωρία ιδέες για ένα αποτέλεσμα τίποτα περισσότερο από αυτό που μάλλον φιλοδοξούσε να είναι.

Να βουτήξω; Η κεντρική ιδέα του «Mamma Mia!» γραμμένη για τη Βουγιουκλάκη σε μια άτεχνη απόπειρα καλοκαιρινών ταινιών της Φίνος, που έχει όμως ένα απρόσμενα καλό soundtrack και τραγούδια από τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο.