Φεστιβάλ Λεσβιακού Φεμινιστικού Κινηματογράφου: 8-9-10 Μαΐου στο Τριανόν
Οι Λεσβίες στα Πρόθυρα οργανώνουν νέα απόβαση και ετοιμάζουν ένα τριήμερο Φεστιβάλ Λεσβιακού Φεμινιστικού Κινηματογράφου!
Στο τριήμερο θα προβληθούν ταινίες και ντοκιμαντέρ που αφορούν την λεσβιακή* ταυτότητα και εμπειρία. Πολλές από τις ταινίες και τα ντοκιμαντέρ που έχουν επιλεχθεί δεν έχουν προβληθεί ποτέ μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. Η πλειοψηφία αυτών είναι από γυναίκες* δημιουργούς, γεγονός πολύ σημαντικό εάν λάβουμε υπόψη τον χαμηλό αριθμό γυναικών* σκηνοθετριών που προβάλλονται στις κινηματογραφικές αίθουσες στην χώρα.
Το φεστιβάλ επιδιώκει να προσφέρει ένα λεσβιακό* φεμινιστικό βλέμμα στην κοινωνική πραγματικότητα, να αναδείξει συγκεκριμένες πτυχές της λεσβιακής* φεμινιστικής ιστορίας και εμπειρίας και να δημιουργήσει τις συνθήκες για όλα τα άτομα στο λεσβιακό* φάσμα να δουν κομμάτια των εαυτών τους στην κινηματογραφική οθόνη.
Ακολουθεί το πρόγραμμα των προβολών:
Εισιτήριο ανά προβολή 5€
Full Festival Pass 20€
Δευτέρα 8 Μαΐου
18.00 Dykes, Camera, Action, Caroline Berler, 2018, ΗΠΑ
20.00 Filibus, Mario Roncoroni, 1915, Ιταλία
22.00 Rafiki, Wanuri Kahiu, 2018, Κένυα
Τρίτη 9 Μαΐου
18.00 Madhen in uniform (Girls in Uniform), Leontine Sagan, 1932, Γερμανία
20.00 Unveiled (Fremde Haut), Angelina Maccarone, 2005, Γερμανία – Αυστρία
22.00 Bloodsisters: Leather, Dykes and Sadomasochism**, Michelle Handelman, 1995, ΗΠΑ
Τετάρτη 10 Μαΐου
18.00 Gender Trouble: The Butches, Lisa Plourde, 2016, ΗΠΑ
20.00 Genderation, Monika Treut, 2021, Γερμανία
22.00 Girlfriends and Girlfriends, Zaida Carmona, 2022, Ισπανία
*Οι όροι «λεσβία» και «γυναίκα» χρησιμοποιούνται συμπεριληπτικά και αναφέρονται σε όποιο άτομο ταυτίζεται με αυτές τις εμπειρίες βιωματικά ανεξαρτήτως ταυτότητας και έκφρασης φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού.
**Η ταινία “Bloodsisters: Leather, Dykes and Sadomasochism” είναι ακατάλληλη για ανηλίκους.
Αναλυτική περιγραφή των ταινιών και ντοκιμαντέρ που θα προβληθούν στο φεστιβάλ:
Δευτέρα 8 Μαΐου
18.00 Dykes, Camera, Action, Caroline Berler, 2018, ΗΠΑ
Μια ιστορία του queer σινεμά από τις γυναίκες* που το έκαναν να συμβεί! Οι λεσβίες* δεν έβλεπαν πάντα την εαυτή τους στην οθόνη. Αλλά μεταξύ του Stonewall, του φεμινιστικού κινήματος και του πειραματικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1970, δημιούργησαν ορατότητα και μεταμόρφωσαν την κοινωνική φαντασία για την λεσβιακότητα*. Οι σκηνοθέτριες Barbara Hammer, Su Friedrich, Rose Troche, Cheryl Dunye, Yoruba Richen, Desiree Akhavan, Vicky Du, οι κριτικοί κινηματογράφου B. Ruby Rich, Jenni Olson και άλλες μοιράζονται συγκινητικές και συχνά ξεκαρδιστικές ιστορίες από τη ζωή τους και συζητούν πώς έχουν εκφράσει την λεσβιακή* ταυτότητα μέσω του σινεμά.
20.00 Filibus, Mario Roncoroni, 1915, Ιταλία
Αυτή η βουβή ταινία παρουσιάζει τη Valeria Creti ως μια μυστηριώδη πειρατή του ουρανού που κάνει τολμηρές ληστείες με το προηγμένο τεχνολογικά αεροσκάφος της. Όταν ένας ντετέκτιβ ανακαλύπτει τα ίχνη της, ξεκινά ένα παιχνίδι γάτας και ποντικιού μαζί του, γλιστρώντας ανάμεσα σε διάφορες ανδρικές και γυναικείες ταυτότητες για να ερωτευτεί την αδερφή του ντετέκτιβ και να οργανώσει μια μεταμεσονύκτια κλοπή ενός ζευγαριού πολύτιμων διαμαντιών. Αν και οι ιταλικές κριτικές κατά την κυκλοφορία του ήταν αρνητικές, το Filibus έτυχε θετικής υποδοχής από μεταγενέστερους συγγραφείς και ιστορικούς κινηματογράφου που τόνισαν την πρωτοποριακή χρήση της λεσβιακής έλξης, της ρευστότητας του φύλου και των μοτίβων επιστημονικής φαντασίας, καθώς και τη δημιουργική προσαρμογή στυλιστικών στοιχείων από τη σύγχρονη λαϊκή μυθοπλασία. Η ταινία προβάλλεται για πρώτη φορά στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες.
Προλογίζει η Φρύνη Κόντη- Παπαγεωργίου, κινηματογραφίστρια και επιμελήτρια του προγράμματος του Φεστιβάλ
22.00 Rafiki, Wanuri Kahiu, 2018, Κένυα
Το Rafiki είναι μια ρομαντική ιστορία που αναπτύσσεται μεταξύ δύο νεαρών γυναικών*, της Kena και της Ziki, εν μέσω οικογενειακών και πολιτικών πιέσεων γύρω από τα LGBTQI+ δικαιώματα στην Κένυα. Η ταινία έκανε τη διεθνή της πρεμιέρα στην ενότητα “Un Certain Regard” στο Φεστιβάλ Καννών του 2018. Ήταν η πρώτη ταινία της Κένυας που προβλήθηκε στο φεστιβάλ. Το Rafiki απαγορεύτηκε από το Κενυατικό Συμβούλιο ταξινόμησης ταινιών (KFCB) “λόγω του ομοφυλοφιλικού του θέματος και της ξεκάθαρης πρόθεσης της ταινίας να προωθήσει τη λεσβιακή* ταυτότητα στην Κένυα σε αντίθεση με το νόμο”. Η σκηνοθέτρια της ταινίας, Wanuri Kahiu, μήνυσε την κυβέρνηση της Κένυας για να επιτραπεί η προβολή της ταινίας ώστε να είναι επιλέξιμη να υποβληθεί ως υποψηφιότητα της Κένυας για το Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας στα 91α Βραβεία Όσκαρ. Στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, το Ανώτατο Δικαστήριο της Κένυας ήρε προσωρινά την απαγόρευση της ταινίας, επιτρέποντάς την προβολή της στη χώρα για επτά ημέρες εφόσον πληροί την ελάχιστη απαίτηση καταλληλότητας. Η ταινία προβλήθηκε στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Τρίτη 9 Μαΐου
18.00 Girls in Uniform (Madhen in uniform), Leontine Sagan, 1932, Γερμανία
Μετά το θάνατο της μητέρας της, η έφηβη Manuela (Hertha Thiele) πηγαίνει σε ένα οικοτροφείο που διευθύνει η αυταρχική Fräulein von Nordeck (Emilia Unda). Αρχικά αποτραβηγμένη από τα άλλα κορίτσια λόγω της θλίψης και του θυμού της που την απομάκρυναν, η Manuela βγαίνει από το καβούκι της με τη βοήθεια της συμπαθητικής νεαρής δασκάλας Elizabeth von Bernburg (Dorothea Wieck). Αλλά όταν η αγάπη της Manuela για την δασκάλα της μετατρέπεται σε ρομαντικό δέσιμο, γίνεται σκάνδαλο σε όλο το σχολείο. Και ναι, όπως ήδη μαντεύετε, είναι μια από τις πρώτες ταινίες που αναπαριστά λεσβιακό* φιλί. Η ταινία έχει προβληθεί (και υποτιτλιστεί) στο παρελθόν από τη Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας.
20.00 Unveiled (Fremde Haut), Angelina Maccarone, 2005, Γερμανία – Αυστρία
Η Fariba Tabrizi πετάει από την Τεχεράνη στη Γερμανία προσδοκώντας να πάρει άσυλο, αφού διώκεται στο Ιράν λόγω της λεσβιακής* της σχέσης με την αγαπημένη της Shirin. Ωστόσο, η αίτησή της απορρίπτεται από τις αρχές και η Fariba πρέπει να επιστρέψει στην πατρίδα της. Όταν ο Siamak, ο οποίος θρηνεί τον θάνατο του αδερφού του, αυτοκτονεί, η Fariba υιοθετεί την ταυτότητά του και το καθεστώς του πολιτικού πρόσφυγα και αποστέλλεται σε έναν καταυλισμό προσφύγων σε ένα γερμανικό χωριό. Η Fariba βρίσκει μια παράνομη δουλειά σε ένα εργοστάσιο λάχανου και αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες. Έρχεται κοντά με τη συνάδελφό της Άννα και ερωτεύονται. Ωστόσο, η προκατάληψη και το “παράνομο” καθεστώς της θέτουν σε κίνδυνο την παραμονή της στη Γερμανία. Η ταινία έχει προβληθεί (και υποτιτλιστεί) στο παρελθόν από τη Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας.
22.00 Bloodsisters: Leather, Dykes and Sadomasochism**, Michelle Handelman, 1995, ΗΠΑ
Η ταινία επικεντρώνεται σε μια ομάδα Leather Dykes που δραστηριοποιούνται στη σκηνή BDSM του Σαν Φρανσίσκο στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Η ταινία παρέχει μια επισκόπηση των πρακτικών και της S&M ορολογίας και απεικονίζει τα άτομα που συναντήθηκαν στην πορεία του 1993 της Ουάσιγκτον για την απελευθέρωση των λεσβιών*, αμφιφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων; στον διεθνή διαγωνισμό Ms. Leather του Σαν Φρανσίσκο; και στην Πορεία Υπερηφάνειας της Νέας Υόρκης. Η ταινία είναι ακατάλληλη για ανηλίκους.
Τετάρτη 10 Μαΐου
18.00 Gender Trouble: The Butches, Lisa Plourde, 2016, ΗΠΑ
Οι γυναίκες* που απεικονίζονται σε αυτή την ταινία εξετάζουν και αμφισβητούν τους όρους και τις προϋποθέσεις της κοινωνίας σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα*. Οι διεκδικήσεις τους αναδεικνύουν πώς όλες*/α ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό μας προσανατολισμό και την έμφυλη ταυτότητα μας, πιεζόμαστε να συμμορφωθούμε και να ανταποκριθούμε στα περιοριστικά πρότυπα του γυναικείου* φύλου. Αλλά δείχνουν επίσης τις ανταμοιβές που έρχονται όταν μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε την/ο εαυτή/ό μας όπως είμαστε. Αυτή είναι μια ταινία – ύμνος στις Butch.
20.00 Genderation, Monika Treut, 2021, Γερμανία
20 χρόνια μετά το «Gendernauts», μια από τις πρώτες ταινίες που απεικόνισε το τρανς κίνημα του Σαν Φρανσίσκο, η Monika Treut αναζητά τις/τους/α πρωτοπόρους/α του τρανς κινήματος για να ανακαλύψει πώς εξελίχθηκε η ζωή τους, πώς έχει εξελιχθεί η σχέση τους με την ταυτότητά τους και πώς η ενέργειά τους συνεχίζει να έχει αντίκτυπο μέχρι και σήμερα. Το Genderation όχι μόνο ανιχνεύει τα “αλλαγμένα” σχέδια ζωής, αλλά μας δείχνει και μια ξεκάθαρη εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών στο τέλος της εποχής Τραμπ.
Προλογίζει το Κάρμεν Ζωγράφου, Κινηματογραφίστρια, Μέλος του Φεμινιστικού Αυτόνομου Κέντρου
22.00 Girlfriends and Girlfriends, Zaida Carmona, 2022, Ισπανία
Είναι στα τριάντα τους, αλλά ζουν όπως και στα είκοσί τους. Είναι ερωτευμένες/α με τον έρωτα αλλά, στην αναζήτησή τους, βασανίζουν η/το μία/ένα την/το άλλη/ο, περιπλανώνται από πρώην σε πρώην, από σχέση σε σχέση. Όπως υποδηλώνει ο τίτλος, το Girlfriends and Girlfriends είναι ένας ελευθεριακός και τολμηρός φόρος τιμής στην ταινία του Éric Rohmer “Boyfriends and Girlfriends”. Η Carmona προσθέτει μια ανατρεπτική ματιά στην προσέγγιση του Γάλλου σκηνοθέτη προκειμένου να αναδημιουργήσει τη ταινία και να τη φέρει στη χώρα της. Η ταινία συνιστά μια λεσβιακή κωμική σειρά πέντε κατευθύνσεων. Ένα παραμύθι που διαδραματίζεται στα μπάνια, τα κρεβάτια και τους δρόμους της Βαρκελώνης. Πολλή ποπ, πολλή αγάπη και πολλή φαντασία.