
Berlinale Report #3: My Salinger Year του Philippe Falardeau
Συντάκτης: Σπύρος Δούκας
Ο καναδός Philippe Falardeau του «Εξαιρετικού Κυρίου Λαζάρ» καταπιάνεται με τη μεταφορά του (αυτοβιογραφικού) βιβλίου της Joanna Smith Rakoff, μιας, τότε, νεαρής κοπέλας που ξεκινάει να δουλεύει στη Νέα Υόρκη ως γραμματέας ατζέντη του Τζέρι Σάλιντζερ προκειμένου να μπει στον κόσμο των συγγραφέων και να έρθει πιο κοντά στο όνειρό της να γίνει κι εκείνη συγγραφέας.
Ο Falardeau κρατάει σαν ύφος μια ζεστή, χαμηλότονη γλυκύτητα που αρμόζει ιδιαίτερα στην ιστορία του. Έχει όμως στο οπλοστάσιό του μια εξαιρετική Margaret Qualley, που παραδίδει μια απέριττη ερμηνεία βασισμένη εξολοκλήρου στην απλότητα. Η coming-of-age ηρωίδα της Qualley έχει μια ξεχωριστή αγνότητα, που εκφράζεται μέσα από μια πρόσχαρη αύρα. Όμως, με ένα ήπιο δραματικό αντίβαρο που υποστηρίζεται σωστά από το σενάριο, ενσωματώνει ισορροπημένα στον χαρακτήρα της όλες τις αναστολές και τις άμυνες που καλείται να διαχειριστεί.
Το σημείο που χάνει, ίσως καταρχήν το ίδιο το βιβλίο και κατ’ επέκταση η ταινία, είναι στο νόημα που μοιάζει να δίνεται ως λύση, και φλερτάρει επικίνδυνα με την αφέλεια. Η αφέλεια αυτή είναι συνυφασμένη με την πρωταγωνίστρια, που εξιδανικεύει πράγματα καθώς βρίσκεται σε φάση ανακάλυψης του κόσμου και του εαυτού της. Όμως, ο Falardeau μοιάζει να την ενστερνίζεται σε τέτοιο βαθμό που ποτέ τελικά δεν την αποδομεί. Το «κάνε αυτό που αγαπάς χωρίς φόβο» μπορεί υπό προϋποθέσεις να είναι πράγματι ένα καλό κλειδί για την ευτυχία, αλλά δεν λαμβάνει υπόψη όλους τους υπόλοιπους παράγοντες που αναγκαστικά μας προσγειώνουν στην πραγματικότητα.
Βαθμολογία: